به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو فاطمه خان صمنی با عنوان «تحلیل انتقادی احراق انسان در مذاهب اسلامی»، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر مهدی فرمانیان به عنوان استاد راهنما، دکتر شعبانعلی خان صمنی به عنوان استاد مشاور و حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا اسلامی، دکتر مهدی غلامعلی و دکتر امداد توران به عنوان استادان داور حضور داشتند.

در چکیده این رساله آمده است:

اصل مجازات امری پذیرفته شده در ادیان الهی است. شارع مقدس نیز به جهت کمال حکمت مطلق و عدالت الهی، دستورات و مقررات خود را بر اساس «عدل» تشریع و برای تأمین آن در زندگی فردی و اجتماعی انسان وضع نمود. قطعاً چنین عدالتی، در بُعد جزایی نمود بیشتری دارد. بر همین اساس، شارع مقدس، مجازات و کیفرهایی را برای مجرمان قرار داد تا در سایه آن، تأمین عدالت را بر همگان هم در دنیا و هم در آخرت، تحقق بخشد. یکی از مسائل بسیار مهم در این خصوص، کیفیت و نحوه اجرای مجازات، در تحقق بخشیدن عدل در زندگی بشر، می باشد. به این معنا کسی که مرتکب جرمی شد و مستحق کیفر است آیا می‌توان او را به هر شیوه و روشی کیفر کرد یا خیر؟! بدون شک در دین اسلام، شخص مجرم اگرچه مستحق مجازات است اما حقوقی دارد که باید رعایت شود. از جمله این حقوق، حق حفظ کرامت او و … است که باید در اجرای مجازات مورد توجه قرار گیرد.

امروزه مدعیان دولت خودخوانده به اصطلاح اسلامی در عراق و شام، با استناد به عمل امام علی(ع) و برخی صحابی پیامبر اکرم(ص)؛ احراق و انسان‌سوزی را به عنوان مجازات و کیفر مشروع در اسلام در نظر گرفته و به گمان باطل خود در مواردی به اجرا گذاشته‌اند. در حقیقت این گروه حتی لیاقت تفوه به اسلام را ندارند، چه رسد به این‌که خود را ملتزم به اسلام و عامل به دستورات و اجرای فرامین آن بنامند. اما به هر حال از آن‌جا که مواردی از احراق و انسان‌سوزی را به عنوان دستور کیفری مشروع در اسلام به اجرا گذاشته‌اند و آن را به صحابه و شخص امیر مؤمنان منتسب کرده‌اند، لازم است تا در این ادعا و عدم مشروعیت این‌گونه مجازات در حوزه کیفرهای اسلامی بحث و تحقیق صورت گیرد.