




به گزارش روابط عمومی دانشگاه؛ به همت انجمن علمی دینپژوهی دانشگاه ادیان و مذاهب اولین نشست علمی با عنوان « جهانی شدن و تحولات دین در ایران» برگزار شد.
در این نشست دکتر باقر طالبی دارابی با بیان اینکه جهانی شدن فرایندی است که هنجارهای بینالمللی را به سیاستها و مقررات داخلی پیوند میزند گفت: مدرنیته، بر اساس نظر ماکس وبر، عقلانیت و افسونزدایی را به همراه دارد، اما در عین حال، چالشهایی را نیز برای دین ایجاد میکند. دین، از منظر دورکیم، جهان را به دو حوزه مقدس و عرفی تقسیم میکند و جهانی شدن این دوگانگی را تحت تأثیر قرار داده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد؛ در ایران پس از انقلاب، تغییراتی نظیر گسترش مکانهای مقدس، طولانیتر شدن مراسم سوگواری و افزایش زیارت مشاهده شده است. این تحولات را میتوان در چارچوب نظریههای جامعهشناسی دین بررسی کرد، بهویژه نظریههایی که به بازگشت امر قدسی و تقدسبخشی جدید اشاره دارند. بر اساس نظریه «رژه کیوا»، دین به تدریج از جماعت به فرد وابسته شده و امر مقدس به درونیات انسان منتقل شده است. در مقابل، «رژه باستید» معتقد است که اگر دین نتواند امر قدسی را مدیریت کند، با «قدسی وحشی» مواجه میشود، که از چارچوب سنتی ادیان خارج شده است.
دکتر طالبی دارابی افزود؛ تحقیقات نشان میدهد که جهانی شدن در ایران به پدیده “تقدسبخشی” جدید منجر شده و مفهوم امر قدسی را فراتر از دین سنتی، در حوزههایی مانند وطن، آزادی و حقوق بشر گسترش داده است. اما این تغییرات در عین حال موجب تضعیف عقلانیت دینی و فقدان نگاه انتقادی به دین شده است. همچنین، جهانی شدن در ایران سه واکنش عمده را به دنبال داشته است. برخی آن را سرمایهداری سلطهگرانه دانستهاند، برخی به جنبههای جهانی و مشترک ادیان توجه کردهاند، و برخی مشروعیت حکومتها را در سطح بینالمللی به بحث گذاشتهاند.