به گزارش روابط عمومی دانشگاه، به همت دانشکده فلسفه نشست علمی روایت و معنای زندگی با حضور و سخنرانی دکتر وحید سهرابی‌فر عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد.

دکتر وحید سهرابی‌فر ضمن تشریح معنای زندگی بیان کرد: معنای زندگی یکی از مسائل مهم فلسفی است که گاه در تجربه زندگی روزمره نیز آشکار می شود. در این زمینه دیدگاه های مختلفی از سوی فیلسوفان مطرح شده است. برخی قائل به معناداری زندگی در رویکردی فراطبیعت گرایانه شده اند و گروهی نیز قائل به معناداری زندگی در رویکردی طبیعت گرایانه شده‌اند. به طور مثال کامو از این صحبت می‌کند که جهانی که ما اساساً در آن زندگی می‌کنیم یک جهان بی‌تناسبی است. بی‌تناسب از چه جهت؟ از این جهت که ما اگر خواسته‌هایی داریم یعنی یک جهان مطلوبی داریم. هر انسانی آرزوها و ایده آل‌هایی مطلوبی دارد. این جهان مطلوب ما با جهان موجود ما هیچگاه مطابقت نخواهد داشت و جهان هیچگاه به کام ما نخواهد بود.

وی ادامه داد: برخی از اندیشمندان قائل به معناداری زندگی در رویکردی فراطبیعت‌گرایانه شده‌اند و گروهی نیز قائل به معناداری زندگی در رویکردی طبیعت‌گرایانه شده‌اند. در مقابل گروهی نیز از پوچی زندگی و بی معنایی آن سخن گفته‌اند. توماس نیگل یکی از متفکرانی است که از پوچ انگاری دفاع کرده است. نیگل معتقد است که زندگی انسان پوچ است. چراکه هیچ عقلانیتی در زندگی وجود ندارد. به باور وی، عقلانیت بشر تنها از نظرگاه بشری قابل دفاع است و انسان به مدد قدرت فراروی از خویشتن، در اعتبار عقلانیت خویش تردید می‌کند و از این رو، ارزش‌های برخاسته از آن را نیز بی اعتبار می‌سازد.

رئيس دانشکده ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: همه ما تجربه‌های زندگی‌مان را بعدها به نحوی بازگو می‌کنیم. این بازگویی رخدادها و وقایع در واقع نوعی روایت است. یعنی اینکه شما بخش‌های مختلف یک رخداد را جمع‌آوری کرده و کنار هم قرار می‌دهید و بر آن بینش تعاقب زمانی می‌گذارید، علت و معلول عناصری را به آن اضافه می‌کنید و یک روایت را شکل می‌دهید. اولین خصوصیت روایت این است که روایت‌ها سلکتیونس دارند و سلکتیو هستند و این یعنی روایت‌ها گزینشگرانه هستند.

وی تشریح کرد: ویژگی دوم روایت این است که روایت‌ها وحدت بخش هستند. روایتی که ما از یک رخداد ارائه می‌دهیم به ما کمک می‌کند تا یک مجموعه منسجمی را بتوانیم داشته باشیم. یعنی اگر روایت نباشد شما با مجموعه‌ای متشدد و پراکنده از رخدادها مواجه هستید و طبیعتاً هیچ معنایی هم برای شما نخواهد داشت.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: ویژگی سوم در روایت ایزومورفیزم است و اینکه روایت‌ها ایزومورفیک، برابر و یک‌ریختی هستند. این یعنی هر زمانی که روایتی می‌سازید بایستی از یک سری قالب‌ها و از یک سری الگوهای روایی تبعیت کنید.

دکتر وحید سهرابی‌فر در پایان افزود: ما باید از معرفت عبور کنیم و در مقیاس فهم از معنای زندگی صحبت کنیم. تفاوت این دو چیست؟ تفاوت این دو در این است که معرفت پروپوزیشنال است. یعنی گزاره‌ای که ما می‌گوییم مثلاً یک گزاره صادق است یا صادق نیست. و فهم آندرستندینگ است، یعنی فهم، بیشتر ناظر به کلیت امور هست و جزئیات نقشی در آن ندارند.