دکتر محمدحسین مظفری رئیس مرکز صلح و گفتوگوی دانشگاه ادیان و مذاهب در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در حاشیه مراسم رونمایی از دو اثر «حقوق انسان و حقوق ادیان؛ جهان اسلام و گفتمان حقوق بشر» و «ایمان یا آزادی؛ اندیشمندان مسلمان و گفتمانهای معاصر» در سیوپنجمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران اظهار کرد: در کتاب «حقوق انسان و حقوق ادیان؛ جهان اسلام و گفتمان حقوق بشر» به مباحث میان کشورهای اسلامی و محققان مسلمان با کشورهای غربی در زمینه حقوق بشر در ۸۰ سال گذشته پرداخته شده است.
وی افزود: چند موضوع پس از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر میان کشورهای اسلامی و کشورهای غربی محل بحث بود که آزادی دین، حقوق زن و خانواده و آزادی بیان از جمله این موارد بود.
رئیس مرکز صلح و گفتوگوی دانشگاه ادیان و مذاهب با اشاره به فعالیت کشورهای اسلامی برای تدوین گفتمان اسلامی حقوق بشر و تصویب اعلامیه حقوق بشر در اسلام تصریح کرد: پس از صدور اعلامیه اسلامی، کشورهای غربی نسبت به این اعلامیه و موارد مطرح شده در آن اعتراض داشتند و این اعتراض منتج به گفتوگوی چند ساله میان سازمان همکاری اسلامی و ارکان حقوق بشر در سازمان ملل متحد شد.
وی، ایجاد همگرایی و تقرب بین گفتمان اسلامی و گفتمان حقوق بشر جهانی را از دیگر نتایج فرآیند شکلگیری اعلامیه اسلامی حقوق بشر دانست و گفت: تمامی مباحثی که در دهههای گذشته در میان کشورهای اسلامی و ارکان حقوق بشر در این زمینه در جریان بود با یک رویکرد انتقادی در این کتاب مورد بحث قرار گرفته است.
دکتر مظفری با اشاره به دومین کتاب خود بیان کرد: کتاب «ایمان یا آزادی؛ اندیشمندان مسلمان و گفتمانهای معاصر» مجموعه مباحث میان اندیشمندان مسلمان که در باب گفتوگوهای معاصر در جریان بوده را مورد کنکاش قرار داده است.
وی ادامه داد: با بازخوانی اندیشههای اندیشهورزان مسلمان در زمینههای ایمان یا آزادی تلاش شد تا این موارد را در کتاب خود مورد بررسی و بحث قرار دهم؛ باید بدانیم که نیازمند ژرفکاوی و گفتمان برای حل مسائل و مباحث مرتبط با ضروریات اجتماعی در کشورهای اسلامی هستیم و این مهم در این کتاب نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
رئیس مرکز صلح و گفتوگوی دانشگاه ادیان و مذاهب با اشاره به دغدغه خود در زمینه توسعه و گفتمانسازی و مسائل مرتبط با پیشرفت کشور بیان کرد: اتفاقات موجود در کشور بهویژه در زمینه توسعه و گفتمانسازی و مسائل مرتبط با پیشرفت کشور ناشی از این است که ما نتوانستیم در مباحث گفتمانهای معاصر به یک اجماع نخبگانی دست پیدا کنیم که این مباحث میتواند به صورت جزئی شامل زیرمجموعههای مختلف شود.
وی افزود: این نکته تنها مختص به ایران نیست، بلکه در تمام کشورهای اسلامی این مورد به چشم میخورد؛ در میان اندیشمندان مانند اسلامگرایان و سکولارها اختلاف نظری وجود دارد که همچنان نتوانستند مباحث خود را از طریق گفتوگو به یک اجماع برسانند و گفتمان نوینی را برای توسعه کشورهای اسلامی که با شرایط تاریخی، فرهنگی و دینی ما سازگار باشد، بیان کنند.
دکتر مظفری در پایان این گفتوگو گفت: به همه اندیشهورزان ایرانی و مسلمان توصیه دارم که ما اگر توسعه کشور و جهان اسلام را میخواهیم باید بتوانیم از طریق گفتوگو نخبگانی برای هموار کردن مسیر پیشرفت کشور خود و جهان اسلام گام برداریم.