به گزارش کارشناس رسانه دانشکده مذاهب، مراسم دفاع از پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد سرکار خانم قاسمیان در رشته مذاهب فقهی – دانشکده مذاهب اسلامی – روز گذشته مورخ ۲۳ مهرماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۱ در سالن حکیم برگزار شد.

حجت‌الاسلام والمسلمین رجبی «عضو هیئت علمی دانشکده مذاهب» به عنوان استاد راهنما در این جلسه حضور داشت و دکتر رضا سمیعی به عنوان دبیر جلسه حاضر بود.

خانم قاسمیان در ابتدا مراسم دفاع از پایان نامه خود بیان کرد: اثبات دعوا يک فرايند حياتي در قضايا و دعاوي است که نيازمند دقت، سرعت و عدالت است. در اين راستا، استفاده از تکنولوژي هوش مصنوعي مي‌تواند باعث بهبود عملکرد و کارايي در اثبات دعوا شود. استفاده از هوش مصنوعي به‌عنوان يک فناوري نوين و پيشرفته، به طور قابل‌توجهي بر تسهيل و بهبود روش‌هاي اثبات دعوا تأثير گذاشته است. هوش مصنوعي باقدرت تجزيه‌وتحليل داده‌ها و الگوريتم‌هاي پيچيده، امکان مي‌دهد تا ادله و شواهد موردنياز براي اثبات دعوا بادقت و سرعت بيشتري جمع‌آوري و تحليل شود. اما در اين استفاده، بايد به اصول اخلاقي و قوانين اسلامي توجه کرد. حفظ حقوق و حريم شخصي، احترام به عدالت و تعادل قدرت و تصميم‌گيري‌هاي اخلاقي از جمله اصولي هستند که در استفاده از هوش مصنوعي در اثبات دعوا بايد رعايت شوند و در مقابل سرعت، دقت، نتايج و دستاوردهاي هوش مصنوعي بايد لحاظ شود. در اين راستا، استفاده از هوش مصنوعي بايد به صورتي انجام گيرد که به احقاق عدالت کمک کند و نقش انسان در فرايند اثبات دعوا حفظ شود.

لحظه دفاع از پایان نامه سرکار خانم قاسمیان- دانشجوی دانشکده مذاهب اسلامی

این دانشجوی ادامه داد: در فقه اسلامي هوش مصنوعي يکي از مسائل مستحدثه است که با پيشرفت و تغيير کاربري آن در حوزه هاي مختلف بخصوص حوزه قضايي نياز به رويکرد فقهي و حقوقي تازه دارد و به مرور زمان اين نياز بيش از پيش محسوس مي شود. هدف از اين پايان نامه بيان فرايند اثبات دعوا و ادله آن براي تشريح عملکرد تکنولوژي هوش مصنوعي در اثبات دعوا است تا بتواند بررسي کند که هوش مصنوعي در اثبات دعوا تا چه ميزان و به چه صورت در امور قضايي مي تواند کارايي داشته باشد. نتايجي که از تحقيقات بدست آمده بر اين اساس است که تکنولوژي هوش مصنوعي در امور قضايي بسيار کارساز است ولي به عنوان شخص قاضي نمي تواند استفاده شود و جايگزين انسان گردد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: به اين جهت بايد در نظر گرفت که تکنولوژي هوش مصنوعي در حقوق و بخصوص اثبات دعوا اهميت قابل توجهي دارد و مي تواند بهترين ابزار براي دستگاه قضا باشد؛ با اين حال محدوديت هايي هم دارد که بايد به آن توجه کرد زيرا در موارد پيشرفته تر تغييردادن داده ها توسط هوش مصنوعي بر اساس توانايي آن وجود دارد. بنابراين در اين پايان‌نامه سعي شده است تا با روش کتابخانه‌اي و به‌صورت توصيفي – تحليلي، به بررسي اثبات دعوا در فقه و حقوق اسلامي پرداخته، چالش‌ها، کارکردها و محدوديت‌هاي تکنولوژي هوش مصنوعي در اثبات دعوا را بررسي نمايد.

کارشناس رسانه دانشکده مذاهب: محمد پناه زاده