حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی انصاری‌پور، عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا از قم با اشاره به اینکه زیارت امام رضا(ع) همواره یکی از چشمه‌های جوشش معنوی و ارتباط با عالم معنا برای مردم ایران است، اظهار کرد: مردم ایران بعد از رحلت آن حضرت، وجود ایشان را به‌مثابه یادگاری بسیار گرانمایه از پیامبر خدا(ص)، همچون نگین انگشتر گرامی داشته‌اند.

وی ادامه داد: نذر کردن برای امام رضا(ع)، زائران ایشان و حتی وقف کردن دارایی و اموال برای مخارج حرم آن حضرت و زائران از سیره‌های عملی مردم ایران است.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: این نذرها و موقوفات زمینه آسایش و رفاه زائران را در طول سفر و هنگام اقامت در شهر مقدس مشهد فراهم کرده و رنج سفر را به فراموشی می‌سپارد.

انصاری‌پور با بیان اینکه مردم ایران سفر زیارتی آن حضرت را یک غنیمت معنوی و ذخیره‌ای برای حیات معنوی این جهان و آن جهان خود می‌دانند، بیان کرد: این سفر معنوی نه تنها با پرهیز از گناه و پرهیز از رنجش همسفران همراه بوده است، بلکه تلاش داشته‌ایم تا با یاری رساندن به همسفران و خدمتگزاری به آنان همراه باشد تا بتوانیم نزد امام رضا(ع) مقبول واقع شویم و اطمینان خاطر پیدا کنیم که هنگام مشرف شدن به بارگاه نورانی آن حضرت، ایشان به ما نظر عنایت دارند.

وی بیان کرد: ما زائران حضرت سفر خود را محصول طلبیدن آن امام رئوف می‌دانیم، زیرا احتمالا توانسته‌ایم در جایی قدم خیری برداریم و منشأ خدمتی به دیگران بودیم که امام ما را طلبید.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: گاهی نیز هنگام فراغت از نماز پس از عرض سلامی به‌سوی کربلای حسینی و به پیشگاه امام حسین(ع) و شهیدان کربلا روی خود را از جانب قبله به سمت مشهد امام رضا(ع) برگردانده‌ایم و سلامی از دور به ساحت آن امام مهربان تقدیم کرده‌ایم که همین سبب طلبیدن ما شده است.

وی ادامه داد: مراقبت از احوال شیعیان، تأکید بر رسیدگی به احوال نیازمندان، ساده‌زیستی و پرهیز از نشست و برخاست با حاکمان ستمگر از جمله خصوصیات این امام بزرگوار است؛ امام رضا(ع) در دوران تبعید به مرو در کاخ مأمون ساکن نشدند و محلی را برگزیدند که بتوانند با مردم دیدار داشته باشند.

انصاری‌پور بیان کرد: فقرا بر سفره طعام امام رضا(ع) حضور داشتند و آن حضرت طعام خود را با آنان تناول می‌فرمود، هنگامی که به حضرت زهر داده بودند و درد جسم شریفش را آزاری شدید می‌داد کسانی را که بر سر سفره بودند از درد خود آگاه نساخت تا با آسودگی غذای خود را بخورند.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب زدودن اندوه و مشکل از مؤمن را از دیدگاه امام رضا(ع) سبب شادی قلب در قیامت دانست و افزود: امام رضا(ع) فرموده‌اند بعد از انجام واجبات کاری نزد خدا بزرگ‌تر از شاد کردن مؤمن نیست؛ ایشان بر میانه‌روی در معیشت تأکید داشت، پیمان‌شکنی و فریب دادن دیگران را منشأ گرفتاری و مبتلا شدن به کیفر الهی می‌دانست؛ امام رضا(ع) بر دید و بازدید خویشان و دست دادن، خوشرویی با مردم و تواضع داشتن با دوستان سفارش می‌کرد.

وی بیان کرد: امام رضا(ع) فرمود که پنج‌ چيز است‌ كه‌ در هر كس‌ نباشد اميد چيزى‌ از دنيا و آخرت‌ به‌ او نداشته‌ باش‌؛ كسى‌ كه‌ در نهادش‌ اعتماد نبينى‌، كسى‌ كه‌ در سرشتش‌ كرم‌ نيابى‌، كسى‌ كه‌ در خلق‌ و خویش‌ استوارى‌ نبينى‌، كسى‌ كه‌ در نفسش‌ نجابت‌ نيابى‌ و کسى‌ كه‌ از خدايش‌ ترسناک نباشد.