به گزارش روابط عمومی دانشگاه، اولین دور گفت‌وگوی ادیانی میان ایران و آمریکا با عنوان «اهمیت گفت‌وگو» برگزار شد. در این وبینار بین المللی که به همت امور بین المل دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد اساتیدی از ایران و آمریکا حضور داشتند.

در ابتدای این جلسه حامد شاه رفعتی مدیر کل امور بین الملل دانشگاه ادیان و مذاهب با معرفی دانشگاه ادیان و مذاهب و دانشکده های آن بر فعالیت های بین المللی این دانشگاه تاکید کرد.

کشیش داک هاستر به عنوان اولین سخنران از جامعه منونایت های آمریکا به معرفی جامعه لوک‌تن پرداخت. وی با اشاره به اینکه جامعه لوک‌تن یک جامعه مسیحی در آمریکای شمالی است، افزود: لوک‌تن تلاش کرده است تا با ایران و خصوصا مردم آن که به دلیل تحریم‌ها امکان دریافت کمک‌های پزشکی را در زمان کرونا نداشتند، همکاری کند. هاستر در ادامه بر ایجاد رابطه دوستی میان مردم آمریکا و ایران و اسلام و مسیحیت تاکید کرد و گفت: جامعه لوک‌تن به منزله پلی میان دو طرف برای ایجاد دوستی و گفت‌وگو است.

دکتر عبدالرحیم گواهی که به عنوان دومین سخنران از طرف ایرانی در این وبینار حضور داشت با معرفی برخی از آثار و کتاب‌ها در حوزه روابط اسلام و مسیحیت بر اهمیت گفت‌وگو از منظر قرآن تاکید کرد. دکتر گواهی گفت: در طی چهل سال گذشته در حوزه گفت‌وگوی ادیان تلاش کرده است.

اسقف چِین دیگر سخنران این وبینار در ابتدا بر فعالیت‌های خود در حوزه گفت‌وگوی ادیان اشاره کرد و تصریح کرد که این گفت‌وگوها با ایران از زمان سید محمد خاتمی رئیس جمهور اسبق ایران زمانی که در سازمان ملل سخنرانی خود را درباره گفت‌وگوی تمدن‌ها در مقابل نظریه برخورد تمدن‌های ساموئل هانتینگتون ارائه کرد، شروع شده است. وی هدف لوک‌تن را گفت‌وگو و محبت به سایر انسان ها بر مبنای متن انجیل دانست.

خانم برِیِر نیز با اشاره سابقه طولانی گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت گفت: گاهی گفت‌وگوهای ادیانی دشوار میشود ولی این امر نباید به ترک گفت‌وگو منجر شود. او افزود: اولین نمونه موفق گذار از گفت‌وگو به عمل مربوط به مشترکات بین دو دین باشد. بریر اینگونه جمع بندی کرد که باید گفت‌وگوها همراه با افزایش فرهنگ «صلح» باشد.

دکتر برزگر که درباره نقش زنان در گفت‌وگو با اشاره به اینکه تحولات جهانی و رشد آگاهی اجتماعی موجب شده تا «زنان» به عنوان یکی از محورها و موضوعات مهم گفت‌وگو مورد توجه قرار بگیرد تصریح کرد: ورود و حضور زنان در فرآیند گفت‌وگوهای اجتماعی،‌ دینی و بین‌المللی خواه به عنوان عامل و طرف گفت‌وگو و خواه به عنوان موضوع گفت‌وگو،‌ می­تواند، مهم و چالشی باشد. وی افزود: هر دو ساحت مسأله «زن و گفت‌وگو»‌ در مثلث ساختارهای فرهنگی،‌ اجتماعی و سیاسی قرار دارد و متأثر از این ساختارها از یک سو، نحوه پردازش موضوعات زنان در گفت‌وگوهای اجتماعی و جهانی و از سوی دیگر عاملیت زنان برای ورود به گفت‌وگوهای اجتماعی و جهانی در قالب و اًشکال متفاوت تحت تأثیر قرار می­گیرد. در لایه دیگر ماهیت و چیستی گفت‌وگو،‌ اهداف،‌ عوامل،‌ قابلیت و توانمندی طرفین گفت‌وگو، اعتبار طرفین گفت‌وگو و پذیرش نتایج گفت‌وگو، دسترس بودن گفت‌وگو برای افراد،‌ موانع و موضوعات گفت‌وگو فاکتورهای مهمی هستند که ورود و حضور زنان در گفت‌وگو را شکل می‌دهد. وی در ادامه گفت: بر همین اساس،‌ می‌توان گفت که علی‌رغم اذعان به قابلیت و توانمندی زنان در گفت‌وگو و ضرورت حضور آنان،‌ لازم است به ضرورت‌هایی که میتوانند دستیابی زنان به گفت‌وگوی سازنده را مورد توجه قرار داد.

حامد فیاضی، که در این وبینار درباره جایگاه گفت‌وگو در مکتب تشیع سخنرانی میکرد در ابتدای بحث خود گفت: باید تعریفی از گفت‌وگو را ارائه کرد. او افزود: دیالوگ آغاز گفت‌وگوی بین افراد برای ارتقای فهم از یکدیگر و پرهیز از خشوت و فراهم کردن زمینه برای آینده است. او در ادامه تاکید کرد: منابع اصلی گفت‌وگو در شیعه قرآن، سیره پیامبر و امامان معصوم است. فیاضی، با اشاره به برخی از آیه های قرآن براهمیت موضوع گفت‌وگو در قرآن تاکید کرد.

اسقف واتس که درباره موضوع دیدگاه مسیحیت در مورد گفت‌وگوی ادیان سخنرانی می‌کرد با تاکید بر اینکه چندین دیدگاه چالش برانگیز درباره لزوم گفت‌وگوی ادیانی در مسیحیت وجود دارد تصریح کرد: برخی به طور جدی به دنبال نقد گفت‌وگوهای ادیانی هستند. واتس افزود: منتقدان گفت‌وگوی ادیان معتقدند که گفت‌وگوها باعث می‌شوند، که اختلاف های جدی نادیده گرفته و حل نشده باقی بماند. واتس گفت: این افراد با رجوع به متن مقدس تلاش می‌کنند تا دین را انحصارگرا معرفی کنند. اسقف واتس تاکید کرد که تلاش‌ها برای گفت‌وگوی ادیان باید فراتر از دولت‌ها و سیاست باشد و از احترام متقابل ناشی شده باشد.