در این جلسه که آقایان دکتر قندهاری به عنوان استاد راهنما، دکتر سید علی موسوی نژاد، استاد مشاور و دکتر فخاری به عنوان استاد داور و جمعی از اساتید و دانشجویان دانشگاه ادیان و مذاهب حضور داشتند، سید هادی سید وکیلی دانشجوی رشته شیعه شناسی، پایان نامه خود را با عنوان «بررسی مناسبات تاریخی و فکری بهائیت و تصوف» ارائه کرد و به دفاع از آن پرداخت.
سید وکیلی در ابتدا با ارائه گزارشی از تحقیقات و پژوهش های انجام شده درباره رابطه بهائیت و تصوف، به ضرورت بررسی این موضوع پرداخته و ضمن بیان این نکته که بهائیت در ذیل فرهنگ تشیع، با نوعی تقلید سطحی نگرانه شکل گرفته است، تأکید کرد اگر چه بهائیت مورد سوء استفاده دولت های استعماری قرار گرفت، ولی پیدایش این گروه، زمینه های اعتقادی – فرهنگی نیز داشت که با قرار گرفتن در بستر سیاست، تبدیل به یک حزب سیاسی شد.
وی در ادامه به ارائه پایان نامه خود در شش فصل پرداخت و با اشاره به بسترهای تاریخی و عرفانی مؤثر در پیدایش بهائیت، افزود : عواملی چون علم ستیزی، عقل گریزی، رؤیا گرایی، کشف و شهود و هم چنین وحدت ادیان از جلوه های عرفان در تعالیم بهائیت می باشد.
سید وکیلی در پایان توضیحات خود، تصریح کرد علی رغم اینکه بهاء الله از تصوف به گونه ای ابزاری استفاده کرده است، اما بهائیت جزء صوفیه نیستند.
دکتر فخاری به عنوان استاد داور، این پایان نامه را علمی _ کاربردی خواند و خاطر نشان کرد بهائیت، یک فرقه انحرافی است که همه انحرافات موجود در فرق دیگر را در یکجا جمع آوری کرده است؛ وی در ادامه بر این نکته تأکید کرد که اگرکسی بدون توجه به معیارها در معرض تأویلات و توجیهات عرفانی قرار گیرد، زمینه ساز ترویج بهائیت خواهد شد، چرا که متأسفانه در جامعه ما، بستر انحراف وجود دارد، بنابراین نباید باب تأویل و تشبیه باز شود.
در پایان این جلسه، دکتر موسوی نژاد با اشاره به این مطلب که بهائیان نه تنها از تصوف بلکه از تشیع و مهدویت هم سوء استفاده کردند، افزود: کاملا واضح و مبرهن است که هر کدام از این آموزه ها تأیید و تثبیت شده هستند و بهائیت از آن ها برای پیدایش خود سوء استفاده کرده است.
در پایان این جلسه اساتید مشاور، راهنما و داور پس از شور و مشورت، بررسی پایان نامه و ارزیابی نحوه دفاع دانشجو، وی را شایسته کسب درجه عالی با نمره 19 تشخیص دادند.