حجتالاسلام والمسلمین دکتر حمیدرضا شریعتمداری در نشست علمی «انقلاب اسلامی و تقریب مذاهب؛ بررسی دیدگاهها، اقدامات و دستاوردهای تقریبی آیتالله خامنهای مد ظله العالی» که روز چهارشنبه 16 بهمنماه 1398 در دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد، گفت: در گام دوم انقلاب اسلامی قدردانی از اقدامات و دستاوردهای تقریبی رهبر معظم انقلاب همچنین بررسی آنها از رسالتهای دانشگاه ادیان و مذاهب به شمار میرود.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: دانشگاه ادیان و مذاهب در کنار تحصیل و تحقیق ادیان و مذاهب، گفتوگو در عرصه مطالعات ادیان همچنین تقریب بین مذاهب را از آرمانهای خود قرار داده است؛ بنابراین تکلیف دانشگاه ادیان و مذاهب است که درباره ظرفیتها و خدمات رهبر معظم انقلاب در راستای تقریب که بسیاری از آنها برای همه روشن نشده است، نشستهایی همچون این نشست علمی را برگزار کند.
حجتالاسلام والمسلمین دکتر شریعتمداری در ادامه سخنان خود یاد و خاطره شهید سلیمانی و ابومهدی المهندس را گرامی داشت و گفت: شهیدان سلیمانی و ابومهدی المهندس، دو شخصیت از قهرمانان تقریب شناخته میشوند که در سطح منطقه و در میان مذاهب فعالیتهای فراوانی داشتهاند.
وی با اشاره به رسالت مجمع تقریب مذاهب اسلامی اظهار کرد: اقدمات تقریبی در میان شیعیان و مذاهب دیگر از رسالتهای مجمع تقریب مذاهب اسلامی به شمار میرود. فعالیتهای مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی قابل تحسین است اما از تقویت تقریب در میان شیعیان غافل شده است.
شریعتمداری ترویج تقریب در حوزههای علمیه شیعه و اهلسنت را از لحاظ نظری و برگزاری نشستهای علمی و نیز جنبههای فرهنگی خواستار شد و ادامه داد: در زمینههای عملی و نظری تقریب نیازمند اقداماتی هستیم و این اقدامات باید از مراکز حوزوی شیعه شروع و سپس به توده مردم کشیده شود.
شریعتمداری پیشنهاد راهاندازی «راهیان تقریب» را ارائه داد و گفت: همانگونه که اردوی راهیان نور را در کشور راهاندازی کردیم، همانطور هم اردوی راهیان تقریب را راهاندازی کرده و مردم را به بازدید مناطق سنینشین ببریم و از آن طرف، مردم اهلسنت به بازدید مناطق شیعهنشین بروند و تقریب عملی را در جامعه نهادینه کنیم.
او با بیان اینکه پروژههای تقریبی رو به افول رفته است، گفت: بسیاری از چهرههای شاخص تقریبی اهلسنت آنچنان که باید به امر تقریب اهتمام ندارند و لذا باید این مسئله آسیبشناسی شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب اضافه کرد: به عنوان مثال بحث تقریب مذاهب در واحدهای درسی حوزوی متصدی خاصی ندارد و فردی آن را دنبال نمیکند. در حالی که ترویج تقریب در میان حوزویان نیازمند کارهای علمی و نظری است و حتی در صورت امکان باید طلاب اهلسنت و شیعه در خوابگاه با یکدیگر زندگی کنند و تقریب به برگزاری نشست علمی صرف محدود نشود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یک برداشت عمومی در زمینه تقریب وجود دارد که گفته میشود پروژههای تقریبی از سوی اهلسنت رو به افول هستند، زیرا بسیاری از شاخصههای تقریب اهلسنت آنگونه که باید به تقریب اهتمام ندارد. این موضوع باید به صورت ویژه بررسی شود و اگر واقعیت داشت، آسیبشناسی شود که اشکال کار در چیست؟