به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشجو مریم اسماعیلی با عنوان «پاسخ به مسئله رنج از دیدگاه عطار نیشابوری»، دکتر نعیمه پورمحمدی به عنوان استاد راهنما، دکتر مهدی لکزایی به عنوان استاد مشاور و دکتر علی شهبازی به عنوان استاد داور حضور داشتند.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

رنج مسئله‌ای است که هر انسانی بارها آن را در زندگی شخصی خود تجربه کرده است. رنج از بیماری، غم فراق، سختی‌های زندگی روزمره و …

در این رساله بر آن شدیم که این مسئله را از دیدگاه فردی بررسی کنیم که به فراخور زندگی شخصی‌اش، غم و رنج را بارها تجربه کرده و از سویی به خاطر وضعیت اجتماعی خاصی که داشته، شاهد درد و رنج مردم بوده است.

«فریدالدین محمد عطار نیشابوری» در آثار خود بارها به بیانات مختلف به بررسی علت رنج و چاره‌سازی برای آن پرداخته است. عامل ایجاد رنج، «شر»ی است که در مقابل خیر قرار دارد. اندیشه انسان این است که هر چیزی که از دیدگاه او خیری در آن نیست، برای او شر محسوب می‌شود و درنتیجه باعث درد و رنج اوست.

اما چه بسیار مواردی که آدمی گمان می‌کند، شر بر او حاکم شده ولی در پایان آن روی‌داد، خیریتی هست که انسان با عقل ناقص خود از آن بی‌اطلاع است. پس لازم است که از معنای شر، ملاک تشخیص خیر و شر، خیر و شر در جهان‌بینی اسلامی، اقسام خیر و شر و خلقت و تقدیر خیر و شر آگاه گردیم.

هم‌چنین باید شر را در جایگاه‌های مختلف هم‌چون شر از منظر عرفای اسلامی، شر از منظر فلسفه و الهیات غربی، شر از منظر آیات قرآن و شر از منظر روایات اسلامی؛ بررسی کنیم تا دریابیم تمام اندیشمندان مسلمان و غیرمسلمان معتقدند انسان آن‌چه گمان می‌کند برای او رنج حاصل می‌کند، همیشه شر نیست و با کمی صبوری و اتکا به منبع لایزال الهی برای بالا بردن ظرفیت روحی خود و تغییر اندیشه‌اش نسبت به روی‌دادها، می‌تواند با سربلندی از این امتحان الهی بیرون آید.

عطار نیشابوری که از شاعران و عارفان نام‌آوازه ایران است، در آثار خود به انواع رنج و راه‌چاره‌های رهایی و البته پذیرش آن پرداخته است. با واکاوی آثار عطار با این پرسش که آیا این رنجی که انسان می‌برد، سودی برای او دارد یا خیر، به این پاسخ‌ها رسیدیم که رنج باعث کمال و پرورش روح، دوری از پلیدی، رسیدن به مقام رضا و شکر، ابزاری برای سنجه ایمان و اخلاص و وسیله‌ای برای دست نیاز بردن به‌سوی خدا و درنهایت فنا فی الله است.

عطار نیشابوری برای تسلی رنج بیان می‌دارد که با نخواستن و طلب نکردن هیچ‌چیز، یادکرد ماهیت ناپایدار این جهان و نعمات و الطاف پیشین الهی و غم افزون‌تر عشق و طلب الهی، یادکرد مشکلات سایر مردم؛ می‌توان از غم و دردی که رنج به همراه دارد، کاست.