کرسی ترویجی  «نظریه انطباق حضرت آدم با نخستین انسان جدید» با همت پژوهشکده بین المللی امام رضا (ع) و با ارائه دکتر علی موحدیان عطار در مورخه 19 آبان ماه در جامعة المصطفی خراسان به صورت حضوری و مجازی برگزار شد و حجت الاسلام دکتر قیومی عضو هیات علمی جامعه المصطفی(ص) و دکتر مهدی فردوسی دانش آموخته دانشگاه ادیان و مذاهب به نقد بحث ارائه شده پرداختند. مدیریت این کرسی بر عهده حجه الاسلام و المسلمین دکتر غفوری نژاد رییس واحد دانشگاه ادیان و مذاهب در مشهد بود.

دکتر موحدیان با اشاره به عدم تعارض قرآن و علم گفت: آن چیزی که در قرآن درباره خلقت حضرت آدم(ع) و بنی آدم گزارش می شود مربوط به عالم پیش از تحقق این جهان است و مربوط به عالم طبیعت نیست. سپس ایشان به دلایل این نظریه از قرآن و روایات اشاره کرد و گفت: فضای بهشت گونه بودن و هبوط انسان از مکان بالا (ملأ أعلی) به پایین، یکسان بودن ادبیات قرآن  برای خلقت حضرت آدم (ع) و بنی آدم از گل چسبنده، اشاره قرآن به وجود انسان های پیش از حضرت آدم (ع) در آیه خلافت انسان، متمایز بودن حضرت آدم (ع) و فرزندان او از انسان های گذشته به لحاظ معرفتی و اخلاقی و غیره دلالت بر این دارند که خلقت حضرت آدم (ع) و بنی آدم مربوط به عالم پیش از تحقق این جهان است.

ایشان به  تشبیه خلق شدن دفعی حضرت آدم(ع) به حضرت عیسی (ع) در قرآن اشاره کرد و گفت: این تشبیه از همه جهات نیست بلکه فقط از این جهت است که به مسیحیان بقبولاند که نباید حضرت عیسی (ع) را خدا در نظر بگیرند و اشاره ای به آفرینش انسان ندارد.

در ادامه ایشان روایت هایی را نیز برای اثبات نظریه خودش ارائه کرد.

حجت‌الاسلام دکتر قیومی عضو هیأت علمی جامعة المصطفی العالمیه قم و عضو پژوهشگاه بین المللی المصطفی در ادامه این کرسی ترویجی، با اشاره به نکات ارزنده این تحقیق به نقد و بررسی نظریه ارائه شده پرداخت. وی افزود از نظر متن این نظریه از سرعت در نتیجه گیری برخوردار است و باید هم از نظر علمی و هم از نظر قرآنی و روایی باید بیشتر مورد مطالعه قرار بگیرد ولی موج الحاد و بی دینی ما را مجبور می کند که زودتر این مسئله را حل کنیم.

ایشان ادامه داد: از لحاظ علمی در این بحث به فلسفه علم توجهی نشده است. امروزه از نظر اثبات گرایی با علم نمی توان مخصوصا مسائل مخفی را اثبات کرد. قبلا نظریه تطور ساده تصور می شد ولی امروزه بسیار پیچیده است به همین دلیل نمی توان با علم چیزی را اثبات کرد و گفت که این نظریه، نظریه مقبولی است.

در ادامه دکتر فردوسی نیز به نقد این نظریه پرداخت و گفت: به لحاظ ساختاری باید ابتدا عالم پیشاتحقق یا پیشاخلقت اثبات می شد و سپس به شواهد اشاره می شد که در این مقاله بر عکس است.

دکتر فردوسی افزود: نکته دیگر شفاف نبودن عالم پیشاتحقق است که در این مقاله بیان نشده است که این چه نوع عالمی است و ویژگی های آن چیست؟

در پایان ایشان گفت: هبوط بر زمین از فراز بهشت مسبوق به یک علو است و  هبوط به معنای حقیقی در این مقاله تفسیر شده است اما در جاهای دیگر بر جهان فرا تاریخی، فرا زمینی و فرازمانی تأکید می شود. همچنین صورت مثالی خلقت حضرت آدم (ع) و حوا، خیلی شبیه به این است که بگوییم نگاه قرآن نگاه سمبلیک است در حالی که این نظریه آن را نپذیرفته است.