شیعه شناسی گرایش جامعه شناسی

شیعه شناسی گرایش جامعه شناسی به رشته‌ای اطاق می‌شود که به شیعه به عنوان یک کل عینی و واقعی می‌نگرد و با این رویکرد از نحوه شک گیری آن در تاریخ، چگونگی گسترش آن در میان اقوام گوناگون، وضعیت فعلی آن در جغرافیای مسکون و نیز اصول عقیدتی، آموزه‌ها، آیین‌ها، معارف، علوم و دانش‌های اختصاصی آن بحث می‌کند. این رشته، دانشی بین رشه‌ای بوده و در میان رشته الهیات و رشته علوم اجتماعی قرار می‌گیرد.

ایجاد رشته شیعه شناسی و مطالعات نظام مند و آکادمیک در زمینه جنبه‌های گوناگون جهان شیعی معاصر امری کاملا ضروری به نظر می‌رسد، زیرا از یک طرف بیشتر تحقیقات انجام شده در حوزه‌های علمیه و دانشکده‌های الهیات ما یا آنقدری نظری و انتزاعی است که با واقعیت امروز ارتباطی ندارد، و یا از طرف دیگر اگر هم تجربی و واقعی است به شیعیان گذشته و جوامع تاریخی تعلق داشته و به زندگی شیعیان عصر حاضر نمی‌پردازد.

از اهداف تاسیس این رشته می‌توان به فقدان اطلاعات دقیق از اوضاع و احوال مردم شناختی، جامعه شناختی جوامع و گروه‌های شیعی جهان، کمبود محسوس منابع مستدل و منطقی در معرفی جنبه‌های گوناگون زندگی شیعیان معاصر، گسترش محسوس درس‌ها و کرسی‌ها، تاسیس مراکز مستقل شیعه شناسی و … اشاره کرد.

طول دوره کارشناسی ارشد «شیعه‌شناسی گرایش جامعه شناسی» 2 و نیم سال و برابر 5 نیم سال تحصیلی است. طول هر نیمسال برابر 16 هفته و ساعت دروس بر مبنای هر واحد یک ساعت در هفته می‌باشد. اگر به تشخیص گروه آموزشی مدت 2 و نیم سال برای گذراندن دروس اصلی و جبرانی یا اتمام پایان‌نامه کافی نباشد، حداکثر یک نیم سال دیگر به مدت آموزشی دو ساله اضافه می‌گردد. برنامه کارشناسی ارشد «شیعه‌شناسی» شامل 42 واحد درسی است که 28 واحد دروس اصلی، 10 واحد دروس جبرانی و 4 واحد پایان‌نامه است. دانشجو ملزم است همه واحدهای اصلی و پایان‌نامه و نیز با توجه به رشته کارشناسی که در آن فارغ التحصیل شده هر چند تعداد واحد از دروس جبرانی را به تشخیص گروه آموزشی بگذراند.

دروسی همچون «جنبش‌ها و نهضت‌های تاریخی شیعه»، «مردم شناسی شیعیان»، «تاریخ تمدن اسلامی»، «سازمان روحانیت شیعه»، «زبان انگلیسی تخصصی ۱ و ۲»، «جامعه شناسی شیعیان ایران»، « جامعه شناسی شیعیان جهان» و … از جمله دروس اختصاصی است که در رشته شیعه‌شناسی تدریس می‌شود.