امیرالمؤمنین علی(ع) در حکمت ۱۲۱ نهج‌البلاغه به موضوعی کلیدی اشاره می‌فرمایند که می‌تواند الگویی ارزشمند برای زندگی همگان باشد. دکتر نادم در این سخنرانی با تأکید بر این حکمت، به بررسی دو نوع عمل انسانی پرداختند:

۱. اعمال با لذت زودگذر و عواقب طولانی
حضرت علی(ع) می‌فرمایند برخی اعمال، لذتی آنی اما پیامدهایی سنگین و ماندگار دارند. نمونه بارز آن گناه است که ممکن است لحظه‌ای خوشایند به نظر برسد، اما آثارش همچون پشیمانی، گرفتاری و عواقب وضعی، طولانی‌مدت است. ایشان به روایتی از شیخ عباس قمی اشاره کردند که حتی تناول لقمه‌ای نامناسب در سفر، موجب محرومیت ۴۰ شبانه‌روز از نماز شب شده بود.

۲. اعمال با سختی زودگذر و پاداش ماندگار
در مقابل، اعمالی وجود دارند که اگرچه در کوتاه‌مدت دشواری‌هایی به همراه دارند، اما اجر و پاداش آنها جاودانه است. دکتر نادم با اشاره به ایام سالگرد شهدای خدمت، بر سعادت کسانی تأکید کردند که لذت‌های دنیوی را فدای آرامش اخروی کردند. ایشان نمونه‌هایی از خدمت‌رسانی در مناطق محروم و تلاش‌های بی‌وقفه مسئولان خدوم مانند وزیر امور خارجه را بیان نمودند که با تحمل مشقت‌های مسیر، آثار ماندگاری از خود به جای گذاشتند.

نکات کلیدی سخنرانی:

• ضرورت انتخاب اعمالی که «اجر» آنها باقی می‌ماند.

• پرهیز از پیروی از نفسانیات و لذت‌های زودگذر.

• الگوگیری از شهدا و خدمتگزارانی که با ایثار، نام و اثر نیک خود را جاودانه کردند.