به گزارش روابط عمومی دانشگاه؛ حجت الاسلام والمسلمین دکتر حمیدرضا شریعتمداری عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی با عنوان«دوره‌ی کوتاه‌مدت شیعه‌شناسی: این بار در دزفول، پایتخت مقاومت» آورده است:

مدت زمانی است که در معیّت جمعی از دوستان شیعه‌پژوه، شهرهای ایران را یکی پس از دیگری، درمی‌نوردیم تا فراتراز اشتغالات علمیِ رسمی، وظیفه‌ی علمی، فرهنگی و تبلیغیِ‌مان را در قالب دانش‌افزایی در قلمرو شیعه‌شناسی انجام دهیم.
دوره‌های رسمیِ دانشگاهی و حوزوی، به‌رغم مزایایشان در دسترس همه نیستند. به‌علاوه، استادان، دانشجویان و فرهنگیانی هستند که رشته‌های تحصیلیِ دیگری دارند، اما مشتاق اطلاعاتی درست، شُسته‌رُفته و جمع‌وجور در مورد دیگر رشته‌ها و زمینه‌های علمی هستند. دوره‌های کوتاه‌مدت به کار این دست علاقمندان می‌آید.
در این میان، شیعه‌شناسی طرفداران خاصِّ خود را دارد. حتی در خارج از ایران، این رشته از پرجاذبه‌ترین رشته‌ها در حوزه‌ی مطالعات شرق‌شناسی محسوب می‌شود. ازجمله گواهانِ این رونق، بیش از ده دوره‌ای است که به زبان انگلیسی در دانشگاه ادیان تشکیل شده و شامل جمعی از استادان و دانشجویان خارجی و عمدتاً آمریکایی و اروپایی بوده که با هزینه‌ی خودشان مشتاقانه و فعالانه در این دوره‌ها شرکت کرده‌اند.
در داخل کشور نیز به‌رغم آنکه گوش‌ها و چشم‌ها پر از آموزه‌ها و نمادهای تشیع است که در اینجا و آنجا بر فراز منابر یا در کلاس‌های آموزش و پرورش یا دانشگاه‌ها بیان می‌شود، بسیاری مشتاق اطلاعاتی بنیادین، مطمئن و با زبان علمی و دانشگاهی در خصوص این مذهبی هستند که بِدان انتساب دارند.
کاروان شیعه‌شناسی در امتداد دوره‌هایی که در شهرهایی چون اصفهان، تهران، دامغان و رامسر برگزار کرده بود، این‌بار مهمان شهر مقاومت، فرهنگ و دیانت، دزفول شد. حُسن استقبال و همت بی‌مثالِ امام جمعه‌ی محترمِ پیشین و سلاله‌ی سادات قاضی، جناب حجت‌الاسلام والمسلمین قاضی دزفولی، درکنار همکاری مؤثرِ حوزه علمیه‌ی دزفول، دانشگاه صنعتی جندی‌شاپور، دانشگاه آزاد، دانشگاه پیام نور و اداره‌ی محترمِ آموزش و پرورش، این سفر و دوره را از اسفار و ادوار قبلی، متمایز ساخت.
برنامه‌ریزی دقیق و سطح‌بندی حسابشده، ازجمله ویژگی‌های نمایان این دوره بود که محصول مشترک حوزه علمیه‌ی مرحوم آیت‌الله قاضی و نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه صنعتی جندی‌شاپور بود.
یکصد و اندی نفر از استادانِ خانم و آقای دانشگاه و حوزه، طلاب سطوح عالی و فرهنگیان معزز در قالب ۵ کلاس، تقسیم و ساماندهی شدند.
استادان همراهِ ما در این نوبت، آقایان دکتر جاودان(با موضوع نقش شیعه در علوم و تمدن اسلامی)، دکتر صادقنیا(با موضوع تاریخ اجتماعی شیعیان)، دکتر مفتاح(با موضوع مسیحیت تبشیری و فعالیت آن در میان شیعیان) و جناب موسوی‌نژاد(با موضوع انشعابات شیعه) بودند. بحثی که بنده عهده‌دار آن شده بودم، شاخصه‌‌های نظری و عملیِ تشیع بود.
با شکل‌گیری این کلاس‌ها، طبعاً هر استادی می‌باید بحث خودش را ۵ بار در سطوح مختلف، ارائه می‌کرد. اغلب دوستان طبق توافق قبلی با تکیه بر پاورپوینتی که قبلاً تهیه کرده بودند، مباحثشان را عرضه می‌کردند.
دوره یک روز و نیم طول کشید و پایان‌بخشِ آن اختتامیه‌ای با حضور همه‌ی دانش‌پژوهان گرامی بود. در اختتامیه که با تلاوت دلنشین جناب جاودان شروع و متبرک شد، تک‌تک استادان به اختصار، تصویری از بحث خودشان و نیز جمع‌بندی‌شان از دوره را بیان کردند. دو نفر از استادان شرکت‌کننده در دوره از حوزه و دانشگاه نیز به نمایندگی از طرف همه‌ی شرکت‌کنندگان، ملاحظات و عمدتاً پیشنهادهایی را برای بهترشدن این نوع برنامه‌ها مطرح کردند. پایان‌بخشِ نوبت استادان دوره، عرائض بنده و پایان‌بخش مجلس، سخنان جناب قاضی دزفولی بود. وجه مشترک سخنان این کمترین و نیز سخنان جناب قاضی، بانی و راعی برنامه که خودشان از دانش‌آموختگان دانشگاه ادیان هستند، اشارت به توفیقات این دانشگاه، و تأکید بر نقش بی‌بدیل شخص حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای سید ابوالحسن نواب در این همه توفیق و دستاورد بود.بی‌تردید، دانشگاه پرآوازه‌ی ادیان و مذاهب بی‌نام جناب نواب در هیچ جای جهان، شناخته‌شده نیست.
دانشگاه ادیان و مذاهب از بدو تأسیسش در قالب مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب تا آنگاه که به مؤسسه‌ی آموزش عالی تغییر کارکرد داد تا اینک که به دانشگاهی شناخته شده و درختی تناور و پربازده تبدیل شده، همواره از دو مزیت خود بهره جسته: نخست، کادر علمیِ وفادار به آرمان‌های دانشگاه، از جمله، گفت‌وگوی ادیان و تقریب مذاهب، و دیگری، ابتکار، مدیریت و مجاهدت خستگی‌ناپذیر شخص جناب نواب؛
در حال حاضر که این دانشگاه از خارج از دانشگاه با تلاطم‌هایی روبه رو شده که حتماً برخی عملکردهای دست‌اندرکاران دانشگاه هم در آن، بی‌تأثیر نبوده، همچنان نیازمندِ حفظ و تقویت آن نگاه‌های والا و گشوده و نیز تداوم اِشراف عالی شخص حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای نواب هستیم.
انتظار می‌رود که ارباب تصمیم و اصحاب قرار، رسالت شرعی و مسئولیت قانونی خود را در صیانت از این بنیان مرصوص انجام دهند و این دانشگاه را از اِشراف و تدبیر ایشان محروم نفرمایند.
من الله التوفیق و علیه التکلان