به گزارش دانشکده علوم اجتماعی، رسانه و ارتباطات ،در ادامه کرسی‌های علمی ترویجی معاونت پژوهشی در دومین جلسه از دوره جدید این جلسات علمی در سال ۱۴۰۳ که در سالن شهید بهشتی دانشکده برگزار شد،مقاله دکتر هاتف پوررشیدی عضو هیئت علمی گروه علوم ارتباطات اجتماعی دانشکده علوم اجتماعی، ارتباطات و رسانه دانشگاه ادیان و مذاهب با عنوان  حقوق کودک در فضای مجازی و سواد رسانه نقد و بررسی شد.

در این نشست که دکتر آرین قاسمی، عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشکده حقوق و دکتر مجید مبینی مقدس عضو هیئت علمی گروه علوم ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی، رسانه و ارتباطات به عنوان ناقد حضور داشتند ابتدا دکتر سیدرضا سجادی نژاد،معاون آموزشی و پژوهشی و دبیر این نشست تخصصی به تشریح موضوع مقاله پرداخت.

تببین موضوع مقاله حقوق کودک در فضای مجازی و سواد رسانه

معاون آموزشی و پژوهشی دانشکده گفت: دکتر پوررشیدی در مقاله «حقوق کودک در فضای مجازی و سواد رسانه» معتقد است گسترش عرصه فضای مجازی در کنار مزایای بی‌شمار آن، چالش‌های جدی و اساسی را برای کودکان و حقوق آنان پدید آورده است.

وی ادامه داد: به اعتقاد دکتر پوررشیدی نگرانی عمده والدین از دسترسی به محتوا‌های نامناسب و ارتباط کودکان با افرادی غیر متعادل و نیز سوء استفاده جنسی و مالی را سبب وضع محدویت‌های جدی برای دسترسی کودکان به فضای مجازی است،موضوعی که حقوق مصرح آنان در کنوانسیون‌های مختلف بین‌المللی ازجمله کنوانسیون حقوق کودک را نقض می‌کند.

دکتر سجادی نژاد در ادامه توضیح داد: دکتر پوررشیدی معتقد است برای ممانعت از نقض این حقوق، آموزش سواد رسانه‌ای می‌تواند کمک کار خانواده‌ها و والدین قرار گیرد.

وی افزود:به باور نویسنده آموزش سواد رسانه‌ای به صورت عمومی و در مدارس و از سنین پایین، ضمن برطرف کردن نگرانی والدین از سوء استفاده از کودکانشان، می‌تواند عاملی برای تحقق حقوق آنان در دسترسی به اطلاعات و رسانه‌ها در عرصه فضای مجازی باشد و زمینه رشد و توسعه فکری کودکان را نیز فراهم نماید.

آموزش سواد رسانه از سن شش سالگی تعریف می شود

در ادامه دکتر هاتف پوررشیدی نکات تکمیلی خود را درباره مقاله ارائه شده به این کرسی در ذیل چند موضوع تبیین کرد.

دکتر پوررشیدی گفت: باید دید کودکان چگونه از فضای مجازی می‌توانند استفاده کنند که حقوق آنان با مشکل مواجه نشود. از این جهت فیلترینگ برای کودکان پاسخگو نیست و باید به سواد رسانه توجه کرد.

وی ادامه داد: حقوق کودکان در کنوانسیون‌های بین‌المللی فراگیر هستند ولی جامع نیستند و به عقیده برخی همه حقوق کودکان را در بر نمی‌گیرد. افزون براین، به‌رغم تعدد قوانین، قوانین مربوط به کودکان در ایران تمرکز موضوعی ندارند.

در پایان وی تأکید کرد: دسترسی کودکان به فضای مجازی و حفظ و صیانت کودکان در فضای مجازی تنها با سواد رسانه قابل تأمین است. این در حالی است که سواد رسانه تنها برای سنین بالای پنج و شش سال فراهم می‌شود.

محدود کردن کودک باید مستند قانونی داشته باشد

دکتر آرین قاسمی عضو هیئت علمی دانشکده حقوق در این نشست که به عنوان نقاد حضور داشت با اشاره به اهمیت این موضوع گفت: نکته مغفول در این مقاله که دکتر پوررشیدی به ارائه آن پرداخته این است که به جایگاه دیگر بازیگران حقوق کودک، مانند معلمان توجه نشده است.

وی با اشاره به این نکته که محدود کردن کودک باید مستند قانونی داشته باشد در نقد مقاله ارائه شده باید دید چگونه لزوم آموزش سواد رسانه را می‌توان به زندگی روزمره از طریق قانون وارد کرد.

محدودیت، نقض حقوق کودکان نیست

حجت الاسلام دکتر مجید مبینی مقدس نیز در این نشست ضمن اهمیت موضوع حقوق کودک و سواد رسانه گفت: مقاله مدعی است محدودیت والدین برای کودکان نقض کنوانسیون است، نقض حقوق کودکان غیرقانونی است و بنابراین محدودیت غیر قانونی است این در حالی است که صغرای قضیه مورد مناقشه است. افزون بر این، محدودیت نقض حقوق کودکان نیست.

مدیر گروه علوم ارتباطات در ادامه تاکید کرد: سواد رسانه برای کودکان محقق نمی‌شود و از آنجا که سواد رسانه بعد شناختی است و آنچه سبب تصمیم گیری می‌شود ابعاد غیرشناختی و هیجانی است باید این موضوع را دقیق‌تر مطالعه و ارزیابی کرد.

شایان ذکر است کرسی های علمی در سه سطح: ۱-کرسی نقد علمی ۲- کرسی نوآوری و  ۳- کرسی نظریه پردازی به نشست‌های علمی اطلاق می شود که صاحب‌نظران، در یک یا چند جلسه، در حضور شورای داوران و کمیته ناقدان، به ارائه مدعیات علمی خود که قبلاً در قالب طرحنامه نظریه پردازی ، نوآوری یا نقد به دبیرخانه هیئت ارائه کرده‌اند، می پردازند.