به گزارش روابط عمومی دانشگاه، دکتر مهراب صادقنیا عضو هیئت علمی و مدیر گروه ادیان ابراهیمی دانشگاه ادیان و مذاهب در گفتوگو با شفقنا گفت: ما تاریخ را نمی توانیم بر اساس علایق سیاسی، حزبی یا گروهی و جناحی خود تغییر دهیم لذا کارشناسی که به برنامههای صداوسیما دعوت می شود، باید وفادار به تاریخ، سیره و شخصیت واقعی این بزرگواران باشد.
دکتر مهراب صادقنیا ادامه داد: بر اساس سنت دینی ما، شخصیتهای مقدس مانند پیامبر(ص) و ائمه(ع) اسوه و الگو معرفی شدند لذا ضرورت پرداختن به سیره و زندگی ایشان یک امر اخلاقی است؛ یعنی زندگی آنها باید شناخته شود و این شناخت باید به عمقی برسد که این امکان را به ما دهد که اسلاید زندگی خود را بر اسلاید زندگی آنها منطبق کنیم.
وی تصریح کرد: ما باید هم خود این شخصیتها را بشناسیم و هم باید محیط زندگی ایشان را بشناسیم و هم اینکه درکی از شرایط زندگی و محیطی خود داشته باشیم تا بتوانیم خود را با آنها مقایسه کنیم و بفهمیم چگونه میتوانیم شرایط زندگی خود را با زندگی آنها منطبق کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: در عین این شناخت عمیق باید از پارهای از غلوها پرهیز کنیم چون امکان تقلید و مشابهتسازی و تبعیت از این بزرگواران را از بین میبرند.
وی گفت: پیامبر اکرم(ص) فرمود: «انا بشر مثلکم» و امام علی(ع) فرمود: «مانند جبابره با من صحبت نکنید». به عبارتی این بزرگواران و حضرات باید به گونه ای معرفی شوند که امکان تقلید، تبعیت و الگوپذیری گرفته نشود به همین دلیل شناختی که از ائمه(ع) حاصل میشود باید عمیق، جامع و واقعی و پیراسته از هر غلو باشد.
دانشیار دانشگاه ادیان و مذاهب بیان داشت: ما وقتی از یک امر قدسی صحبت می کنیم زبان باید مشابهت و مماثلت با این امر مقدس داشته باشد؛ یعنی کلمات باید متناسب با جایگاه شخصیتهای دینی و متعالی باشد. از هر گونه کلمات سخیف و زننده در مورد ائمه(ع) باید پرهیز کرد و کلماتی که حتی در ارتباط با افراد معمولی به کار نمی بریم، شایسته نیست در توصیف پیامبر(ص) و ائمه(ع) به کار ببریم.
وی در مورد رعایت این موارد در برنامههای مذهبی گفت: وقتی کسی به عنوان کارشناس و میهمان به این برنامهها دعوت میشود باید اولا شناخت عمیقی از آن تاریخ داشته باشد. ما نمیتوانیم علایق، سلایق یا گرایشهای سیاسی خود را به عنوان تحلیل از زندگی این بزرگواران ارائه کنیم.
دکتر صادقنیا افزود: ما باید تحلیل خود را تابع زندگی آنها کنیم و نه اینکه زندگی آنها را تابع تحلیل خودمان کنیم. ما تاریخ را نمیتوانیم براساس علایق سیاسی، حزبی یا گروهی و جناحی خود را تغییر دهیم؛ لذا کارشناسی که به برنامههای صدا و سیما دعوت میشود اولا باید وفادار به تاریخ، سیره و شخصیت واقعی این بزرگواران باشد، ثانیا کارشناس باید اولیات رسانه را بشناسد و بداند که کجا قرار گرفته است و این را درک کند که این برنامه و لو در زمان پخش بیننده زیادی نداشته باشد اما یک خطای رسانهای ممکن است فراگیر شود. لذا باید رسانه و مخاطب خود را خوب بشناسد و از ادبیات مناسب و درستی برای سخن گفتن برخوردار باشد.
وی در پایان این گفتوگو گفت: متاسفانه تولیدکنندگان برنامههای مذهبی در صدا و سیما فقط میخواهند یک برنامه مذهبی به عنوان یک سرمایه اجتماعی بسازند. کمتر دغدغه محتوا و زبان را در برنامهها دارند. کسانی که برنامههای مذهبی تولید میکنند باید به حساسیت کاری که انجام میدهند، واقف باشند. برنامه مذهبی نمیتواند به مثابه یک حرفه، پیشه یا به مثابه یک رسالت سیاسی باشد. اینها باید بدانند با امور مقدس سر و کار دارند و نباید به مثابه یک شغل یا تقویت یک اندیشه سیاسی و گروه سیاسی یا علاقه سیاسی برنامه مذهبی بسازند؛ لذا کسی که برنامه مذهبی میسازد باید از یک خلوص بالایی برخوردار باشد و انگیزههای صرفا دینی و مذهبی داشته باشد.