به گزارش روابط عمومی دانشگاه ادیان و مذاهب، در جلسه دفاعیهای که یکشنبه 15 بهمن 96 در سالن کنفرانس شهیدبهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور حجتالاسلاموالمسلمین دکتر مصطفی سلطانی بهعنوان استاد راهنما، حجتالاسلاموالمسلمین دکتر سیداکبر موسویتنیانی، استاد مشاور و حجتالاسلاموالمسلمین دکتر حمیدرضا شریعتمداری در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو فردین خرمینیا از پایاننامهاش دفاع کرد.
در چکیده این پایاننامه آمده است:
در آموزههای قرآن و روایات اسلامی تأکید زیادی بر میانهروی در اندیشه و عمل شده است اما به دلیل بیتوجهی اکثر مسلمین به معارف حقیقی قرآن و سنت نبی اسلام و اهلبیت ایشان این آموزه در عمل به بوته فراموشی گذاشتهشده است.
افراطگرایی عقلی معتزله از یکسو و تأکید بیشازحد اهل حدیث و سلفیه بر ظواهر کتاب و سنت از سوی دیگر سبب شد که مسلمین خواسته و یا ناخواسته در ورطه خطرناک افراطوتفریط بیفتند.
ابن الامیر از چهرههای اثرگذار در تاریخ سیاسی و اجتماعی یمن است که به علت گرایش به مکتب سلف گرای ابن تیمیه، ظاهرگرایی اهل حدیث را قبول کرد.
وی بعدها عقلگرایی شیعی را منکر شد و با نوشتن کتابهای مثل تطهیر الاعتقاد توسل و استغاثه را نیز شرک دانست.
در این رساله سعی شده است با تبیین منهج فکری ابن الامیر و تأثیر آن بر جریانهای افراطی یمن که در عصر حاضر بهصورت القاعده و داعش ظهور کرده است، راهی برای نقد عالمانه آنها گشوده شود.
افکار ابن الامیر صنعانی به دلیل گرایش به مکتب اهل حدیث عمدتاً برگرفته از آراء ابن تیمیه است وی برای این کار عقل را از دخالت در فهم امور دین کنار گذاشته و با جدیت به مخالفت با متکلمین و فلاسفه اسلامی روی آورده است او به همین علت، اعمالی مثل توسل و استغاثه را شرک معرفی کرده و مسلمین را از انجام دادن این اعمال بر حذر داشته است.
ابن الامیر در تفسیر و فقه برخلاف مبانی اعتقادی، فهم عقلی را حجت دانسته و ملازمات عقلی را با تفسیر خاص خود قبول کرده است.
کلمات کلیدی: ابن الامیر، سلفیت، روش، قرآن مجید، روایات، تشیع، اهل سنت، بدعت، سنت