به گزارش روابط عمومی دانشگاه، هجدهمین نشست از سلسله نشستهای دانشکده ادیان با عنوان «فیلم و مستند به مثابه دینپژوهی؛ گزارش از سفر هند» برگزار شد. در این نشست که روز چهارشنبه ۴ آبان ۱۴۰۱ به همت گروه دینپژوهی دانشکده ادیان تشکیل شد، دکتر جبار رحمانی و آقایان رکنی (مستندساز رادیو) و حجتپناه (تهیهکننده مستند) به بیان تجربیاتشان از تولید مستند در محرم ۱۴۴۴ در شهر لکنهو هندوستان پرداختند.
بر اساس این گزارش، در ابتدای جلسه دکتر جبار رحمانی با اشاره اینکه روشهای دینپژوهی در ایران محدود به متن و مقاله است گفت: دینپژوهی و به ویژه انسانشناسی دینی در دیگر جاهای جهان نه فقط از مجرای متن و مقاله که از دیگر رسانهها نیز انتشار مییابد. مستند، رمان، برنامه تلوزیونی، پادکست، عکس و… از جمله روشهایی است که میتوان به وسیله آنها یک بیان دینپژوهانه از یک واقعیت دینی داشت. البته این دست ارائهها گاهی در دانشکده هنر دیده میشود، اما در رشته دینپژوهی هنوز راهی نیافته است. دانشگاه ادیان به عنوان دانشگاهی که در این رشته پیشرو است خوب است که به سمت این شیوه از ارائهها برود. در بسیاری از دانشگاههای خارج از ایران برای دانشجویان کلاسهای مستندسازی، عکاسی و نویسندگی برگزار میشود؛ اما ما در ایران از این ویژگیها بهره نمیبریم.
در ادامه جلسه کلیپها و فیلمهایی از مراسم و آیینهای مسلمانان لکهنو پخش شد و آقایان رکنی و حجتپناه به بیان تجربیات بیواسطهشان از مواجهه با این مراسم و آیینها پرداختند. در این بخش فیلمهای مربوط به آیینهایی مثل «عروسی قاسم»، «راهرفتن روی آتش»، «تعزیههای خانگی» و «دفن تعزیههای خانگی» به نمایش درآمد و ضمن آن دکتر رحمانی به توضیح تاریخچه آن منسک و سویههای مختلف آن پرداخت.
انتهای جلسه نیز به صورت پرسش و پاسخ بین دانشجویان و مهمانان ادامه یافت.