استاد علی شیخالاسلامی متولد سال ۱۳۱۵ در استهبان استان فارس بود. دوره دبستان و دبیرستان را تا سیکل اول متوسطه، در دبستان و دبیرستان مغربی طی کرد. همزمان درسهای حوزوی و طلبگی را تحت نظارت پدرش، آقا میرزا ابوالقاسم، معروف به علامه ادامه داد. در کنکور زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز شرکت کرد و پذیرفته شد. چهار سال بعد با رتبه نخست از آن دانشگاه درجه کارشناسی زبان و ادبیات فارسی گرفت. قبل از شروع دوره دکتری در امتحان دانشسرای تربیت دبیر شرکت کرد و با رتبه اول پذیرفته شد و مدتی در شهر فسا به تدریس پرداخت. شیخالاسلامی در سال ۱۳۴۹ از دانشگاه تهران دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت و از مرداد ۱۳۵۰ در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. از سال ۱۳۵۷ تصدی دانشگاههای علامه طباطبایی تهران و تربیت معلم تهران یا دانشگاه خوارزمی فعلی را به عهده داشت و سالها به عنوان مدیریت گروه و ریاست دانشکده زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران مشغول به تدریس و فعالیت بود.
استاد شیخالاسلامی علاوه بر مقالات متعدد به زبانهای فارسی و عربی، کتابهایی را در زمینههای اعتقادی، عرفان، مسائل کلامی و ادبی تألیف یا ترجمه کرده است. او در دوره هشتم (سال ۱۳۸۹) به عنوان یکی از چهرههای ماندگار ایران معرفی شد.
از کتب عرفانی ایشان می توان به «راه و رسم منزلها» و «خیال، مثال و جمال در عرفان اسلامی» اشاره کرد.
ایشان جزء نسل سوم استادان دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، شاگرد استاد بدیعالزمان فروزانفر و استاد جلالالدین همایی، دوست و شاگرد استاد سیدجعفر شهیدی و استاد عبدالحسین زرینکوب، چهره ماندگار حوزه ادبیات سال ۸۹، استاد راهنمای تز دکترای قیصر امینپور، عضو هیأت مؤسس دانشگاه علامه طباطبایی، نزدیک به ۱۰ سال رئیس دانشگاه تربیت معلم و بیش از ۱۵ سال رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود.
غفران و رضوان الهی بر ایشان