شاگرد برجسته آیت الله حسن زاده آملی گفت: امام خمینی(ره)شخصیت بزرگ و عظیمی بود که در حد معقول و به بهترین وجه تکلیف خود را ادا کرد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، آیت‌الله شیخ حسن رمضانی در همایش بین‌المللی نقش اندیشه‌های عرفانی امام خمینی(ره) در شکل‌گیری انقلاب اسلامی ایران که در دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد، در سخنانی با موضوع «ولایت فقیه و ولایت عارف» بیان داشت: اگر ولایت را صرف محبت و دوستی معنا کنیم از نظر لغت و ادب مخدوش است؛ ولایت یعنی تدبیر امور و سرپرستی یک نظام و جمع که این یک فضیلت و کمال و نبودنش یک نقص است.

او با بیان اینکه مجموعه بدون مدیر و مدبر مختل می شود، گفت: این مدیریت و ولایت نیازمند تخصص و اقتدار روحی و نفسانی است. هرچه دایره تدبیر گسترده تر باشد، کار عظیم تر و شرایط و ویژگی های مربوطه وسیع تر و بزرگتر خواهد بود.

استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه قم با بیان اینکه پیامبر اکرم(ص) کلمه مولا را برای امام علی (ع) از آن جهت بکار می برد که انسان را از بندگی آزاد کند، ابراز داشت: امام عسکری (ع) از قول امام صادق (ع) نقل می کنند که فقیه دارای ولایت باید تسلط بر نفس، خویشتنداری، تملک نفس اماره داشته باشد و این کار ساده ای نیست. هرچه سعه قدرت و حکومت بیشتر بوده باشد، اماره و سوء بودن این نفس شدیدتر خواهد بود و قدرت بالاتری را می طلبد.

او با بیان اینکه امام خمینی(ره) شخصیت بزرگ و عظیمی بود که در حد معقول و به بهترین وجه تکلیف خود را ادا کرد، گفت: امام خمینی(ره) نه آن موقع که از ایران تبعیدش کردند دلسرد بود و نه آن موقع که پیروزمندانه به ایران بازگشت،در شور و شوق و شعف آنچنانی بود.