به گزارش روابط عمومی دانشگاه، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر رضا الهی‌منش عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در مراسمی که به مناسبت ایام اربعین حسینی در محل نمازخانه دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار شد، ضمن اشاره به دو روایت درباره اباعبدالله الحسین علیه السلام گفت: در روایات راجع به شخصیت حضرت ابی‌عبدالله علیه السلام دو تعبیر آمده است. یک تعبیر این است که «ان للقتل الحسین حراره فی القلوب لاتبرد ابدا». خداوند برای شهادت ابی‌عبدالله علیه السلام آتشی در قلوب مؤمنین قرار داده است که هیچ‌وقت سرد نمی‌شود. حدیثی هم از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هست که می‌فرماید «ان للحسین فی بواطن المؤمنین معرفه مکتومه». خداوند متعال برای امام حسین علیه السلام در باطن و در قلب مؤمنین یک معرفت مکتومه و پنهانی قرار داده است. گویا هرکس که مؤمن است، هرجای عالم که باشد، آن حضرت را می‌شناسد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در روایات هست که فطرت توحیدی، فقط این نیست که خداوند متعال بر وحدانیت و توحید خودش از مردم پیمان گرفته باشد. این بخشی از آن فطرت است. خداوند متعال برای نبوت نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هم از همه انسان‌ها پیمان گرفته و همه پیمان سپرده‌اند. سومین مورد هم خداوند ولایت اهل‌بیت عصمت و طهارت را در کانون و حاق وجود انسان‌ها قرار داده است. البته در روایات، این‌طور آمده است که نوبت به سومی که رسید، گرچه خداوند در حاق وجود همه قرار داده است اما از همان عالم ذر عده‌ای از انسان‌ها سرپیچی کردند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در ادامه به اربعین پرداخت و گفت: راجع به اربعین امام حسین سلام الله تعالی علیه باید گفت که گویا اختصاصی آن حضرت است و نباید از آن، صرفاً یک تفسیر سیاسی ارائه دهیم بدین معنا که برای زنده نگه داشتن شهادت ایشان، به اربعین اهمیت قائل شده‌اند. گرچه این هم در جای خودش درست است. به نظر می‌آید در آن حضرت توجه خاصی در اربعین نسبت به قبر شریف‌شان پیدا می‌شود. گرچه ارواح همه ائمه معصومین علیهم السلام به اجسادشان پیوسته توجه دارند و به این جهت اجساد اولیا در قبر نمی‌پوسد. اما نسبت به ابی‌عبدالله علیه السلام این‌طور می‌توان ادعا کرد که در اربعین، حضرت توجه ویژه‌ای به جسد پاره پاره‌شان دارند و از این رو به این زیارت سفارش شده است. وقتی روح شریف حضرت به این جسد توجه می‌کند، عنایتش به همه کسانی که از دور و نزدیک زیارت می‌کنند، می‌رسد و این، درواقع یک زیارت ویژه است. گویا خود امام را در حالت زنده بودن زیارت می‌کنیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر الهی‌منش در بخش دیگری از سخنان خود گفت: افرادی مثل مرحوم آیت‌الله خویی قائل به این هستند که وثاقت همه روات کتاب کامل الزیاره مرحوم ابن‌قولویه ولو این که از نظر سلسله اسناد، ضعیف باشد، مورد تأیید است. اما به هر حال لااقل به این مقدار باید همه قبول کنند که خود قولویه در مقدمه کتاب می‌گوید که من هیچ حدیثی را در این کتاب نیاوردم مگر این که نسبت به صدورش از اهل‌بیت علیهم السلام ثقه و یقین داشتم. از روایاتی که در این کتاب آمده، این است که نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم با امام مجتبی علیه السلام نشسته بودند. امام مجتبی علیه السلام پرسید: اگر شما را کسی زیارت کند، ثوابش چیست؟ حضرت به صورت مطلق فرمودند که هرکس مرا و پدرت و تو و برادرت را زنده یا مرده زیارت کند، خداوند برای او بهشت مقرر می‌کند. بعد فرمودند که اگر از دنیا رفته باشیم و کسی بیاید و در مدینه به من سلام کند، خودم جواب می‌دهم اما اگر از دور سلام کند، سلام او را به ما می‌رسانند. پس اگر کسی به حرم اهل‌بیت علیهم السلام مشرف شود، تأثیر ویژه‌ای دارد؛ گرچه درست است که همه عالم زیر نگاه و سلطه‌شان آن حضرات است.

وی در پایان گفت: بنا بر حدیثی که از امام عسکری علیه السلام وارد شده است، آن حضرت می‌فرمایند، یکی از پنج نشانه شیعه، زیارت اربعین است. جابر بن عبدالله انصاری نیز به عنوان اولین زائر آن حضرت شناخته شده است که در روز اربعین به زیارت آن حضرت رفت. ایشان نابینا بود و به همین جهت توفیق مشارکت در کربلا از او گرفته شد؛ اما آمد تا جبران کند.