به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در پی ارتحال حضرت آیت‌الله محمدعلی تسخیری، حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب با صدور پیامی این ضایعه جانکاه را تسلیت گفت.

متن این پیام به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

از شمار دو چشم یک تن کم

و ز شمار خرد، هزاران بیش

با کدامین سنجه می‌توان شدت اندوه خود را در فقدِ یکی از نیک‌اندیشان و خیرخواهان جهان اسلام که در افقی وسیع‌تر از همگنان خود می‌اندیشید و عمل می‌کرد، سنجید و به تصویر کشید!

برای من که بیش از چهار دهه، با فقیه مجاهد، حضرت آیت‌الله تسخیری، همراه، همکار و همنشین بوده‌ام، سخت است که تسلیت‌گوی ارتحال آن فقیه ژرف‌اندیش و دین‌باورِ زمانه‌شناس باشم. او سرشار از عشق و معرفت به مذهب اهل‌بیت علیهم‌السلام و زبان گویای شیعه راستین در عرصه‌های بین‌المللی بود و در عین حال، از هیچ خیرخواهی و دلسوزی برای جهان اسلام دریغ نمی‌کرد.

او هم شخصاً و هم به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران، بیشترین مناسبات و ارتباطات را با همه عالمان و رهبران دیگر مذاهب و دیگر کشورهای اسلامی داشت. نقش بی‌بدیل او در انتقال فتوای تاریخیِ امام خمینی(ره) در مهدورالدم بودن سلمان رشدی و کسب مصوبه کنفرانس سران اسلامی، فراموش‌ناشدنی است.

وی هم‌چون پیشوایان معصوم خود، استخوان در گلو، و خار در چشم، هرگز از انسجام مسلمانان و اعتلای اسلام در سرتاسر گیتی دست نَشُست. سال‌ها بیماری سخت در کنار طعن و قدح‌های برخی مدعیان مذهب و ولاء، نیز مانع تحرک زیاد و فعالیت‌های تقریبیِ او نشد.

تقریب‌گرایی آیت‌الله تسخیری ریشه در اجتهاد استوار و دستاوردهای ماندگارش در فهم دین داشت و به تجربه‌های گران‌سنگ او در نشست و برخاست با عالمان مذاهب گوناگون متکی بود. او بر آن بود که باید بر مشترکات بسیارمان با دیگر مسلمانان تمرکز و تأکید کنیم و در اختلافات، هم‌دیگر را معذور بدانیم.

این‌جانب به نام خودم و به نمایندگی از دانشگاه ادیان و مذاهب که در مراحل مختلف از عنایت و همکاری ایشان، به‌ویژه به عنوان عضو مؤسس و نیز رئیس هیئت امنا برخوردار بوده است، ضمن تسلیت به خاندان جلیل‌القدر تسخیری، به‌ویژه برادران خدوم و فرهیخته ایشان، از خدای بزرگ می‌خواهم که به همه دست‌اندرکاران و علاقه‌مندان وحدت اسلامی و تقریب مذاهب، این توفیق را بدهد که در کنار حفظ و احیای میراث علمی و تقریبی آن عالم بزرگ که محصول مکتب شهید سید محمد باقر صدر بود، نگذارند تا پرچمی که او برافراشت، بر زمین بماند. او عصاره همه روشن‌بینی‌ها، گشاده‌دلی‌ها و خوش‌بینی‌های عالمان ژرف‌اندیشی چون آیت‌الله محمدحسین آل کاشف الغطاء، آیت‌الله العظمی بروجردی، امام خمینی(ره)، امام موسی صدر و آیت‌الله خامنه‌ای بود. باشد که هم‌چنان به دور از تأثیرات تحولات تلخ سیاسی، نواندیشی دینی و تفاهم و تعامل اسلامی به‌سان یک آرمان دینی و انسانی، از سوی نسل نو و همه متفکران و کارگزاران جهان اسلام پی گرفته شود!

سید ابوالحسن نواب

رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب