ضرورت بصیرت و آمادگی پیشین در مواجهه با بزنگاه‌های حیاتی
مراسم عزاداری پنجم محرم‌الحرام با حضور پرشور دانشجویان، اساتید و کارکنان در سالن اجتماعات دانشگاه برگزار شد. در این مراسم، حجت‌الاسلام دکتر امیر جوان‌آراسته با محوریت «ضرورت بصیرت و آمادگی پیشین در مواجهه با بزنگاه‌های حیاتی» به سخنرانی پرداخت.
محورهای کلیدی سخنرانی
۱. تصمیم‌سازی در لحظات حساس؛ محصول تربیت دینی
دکتر جوان‌آراسته با تأکید بر واقعه عاشورا، خاطرنشان کرد:
«موضع‌گیری انسان‌ها در بزنگاه‌هایی چون کربلا، یکباره شکل نمی‌گیرد. این تصمیم‌ها ریشه در “عقبه‌ای” دارد که سال‌ها با ریاضت نفسانی، پرورش یافته است. همان‌گونه که یک برق‌کار پس از ۲۰ سال تجربه می‌داند کدام سیم را وصل کند، دیندار راستین نیز در آزمون‌های الهی، مسیر حق را می‌شناسد.»
۲. تمایز ایمان حقیقی و ظاهری
ایشان با اشاره به عملکرد به ظاهر متدینانِ واقعه کربلا، افزودند:
«در کربلا، بسیاری با وجود ظاهر مسلمانی، در مقابل تهدید و تطمیع سست شدند. دلیلش فقدان سه رکن ایمان بود:
إقرار باللِّسان (اعتراف زبانی)
تَصدِیقٌ بِالقَلب (باور قلبی)
العَمَلُ بِالأرکان (عمل به ارکان دین).
ایمان واقعی آن است که در “مِحکِّ تَجربه” سربلند بیرون آید.»
۳. الگوهای تاریخی بصیرت
همچنین دکتر جوان آراسته با اشاره به چند مثال و الگو فرمودند:
-
ابوذر غفاری:«وقتی معاویه کیسه‌های طلا برایش فرستاد، گفت:
“اگر این مال تو را می‌خواهی، به تو بازمی‌گردانم و اگر از بیت‌المال است، سهم دیگر مسلمانان را غصب کرده‌ای!” این ایستادگی، حاصل پرورش دائمی روح در “فضای عادی” زندگی بود.»
-
سرداران شهید:«آنان در برابر تهدید دشمن فرمودند:
“می‌توانید جان و مردانگی ما را بگیرید، اما عِزَّت و شَرَفِ مرگ در راه خدا را هرگز!”»
۴. هشدار درباره فتنه‌های مدرن
ایشان خطاب به حاضران تأکید کرد:
«همان‌گونه که در “نهروان” (جنگ امام علی(ع) با خوارج)، برخی با شعار “لا حُکمَ إلَّا لِلّهِ” علیه امام شمشیر کشیدند، امروز نیز فضاهای غبارآلود فکری وجود دارد. تنها با “بصیرتِ پیشین” می‌توان از دام “فتنه” رهایی یافت:
“وَ یُقاتِلُ عَلَی التَّأوِیلِ کَما قاتَلَ عَلَی التَّنزِیلِ”
(دعای ندبه: آن‌که برای تأویل دین می‌جنگد، همان‌گونه که برای تنزیل آن جنگید).»
دکتر جوان آراسته در پایان با اشاره به پیوند عاشورا و مدینه (یاد امام مجتبی(ع)) تأکید کرد:
«امروز دانشگاه، سنگر ساخت “انسانِ بصیر” است؛ انسانی که “دور حَق می‌چرخَد” و در تصادف‌های زندگی، با اخلاق و گذشت عمل می‌کند.»
