به گزارش روابط عمومی دانشگاه؛ دکتر سید محمد حسینی، رئیس دانشکده تاریخ دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی عنوان کرد:

بزرگداشت مناسبت های منتسب به اهل بیت و تعزیز آن به مثابه شعائر شیعه، بویژه سالروز شهادت جانگداز امام جعفر صادق (ع)، ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، فرصتی است تا ضمن تعظیم مقام شامخ آن امام همام، به بررسی ابعاد گوناگون شخصیتی و به ویژه نقش بی‌بدیل ایشان در حفظ و گسترش اسلام ناب محمدی (ص) در دوران پر تلاطم و سیاه اموی و عباسی بپردازیم.
حیات امام صادق (ع) در این دوران به گونه ای رقم خورد که هشام ابن عبدالملک در واپسین سالهای حکومت بنی امیه، حکومت مقتدری را ایجاد کرده بود. اختلاف سیاسی و عقیدتی بنی امیه با بنی هاشم سبب ایجاد چنان فضای خفقانی علیه شیعه شد که شیعیان یکی از سخت ترین روزهای خود را تجربه کردند.
ظلم و ستم و بی عدالتی، در کنار رواج اندیشه‌های انحرافی رهیافت حاکمیت وقت در به انزوا کشاندن اسلام بود. در این شرایط خطیر، آن حضرت با درایت و تدبیر، مبارزه‌ای آشکار و پنهان اما مستمر را علیه ظلم و جور امویان آغاز نمود.
تبیین جایگاه امامت پدر (امام باقر ع) در سفر حج در حضور هشام، نشان از شجاعت، علم و درایت این امام بزرگوار بوده که بر همین اساس توسط هشام به همراه پدر به شام احضار شدند.
این فشارها نه تنها منجر به گوشه نشینی و رعب نشد بلکه ایشان با تربیت شاگردانی مخلص و آگاه، ضمن حفظ و ترویج معارف اهل بیت (علیهم السلام)، به افشای ماهیت پلید حکومت اموی پرداخت و زمینه‌های سقوط آنان را فراهم ساخت.
با سقوط امویان و روی کار آمدن عباسیان، اگرچه امیدهایی در دل شیعیان زنده شد، اما دیری نپایید که عباسیان نیز با همان رویه ظالمانه، به سرکوب شیعیان و پیروان اهل بیت (علیهم السلام) پرداختند. در این دوران سخت و دشوار، امام صادق (ع) با حفظ آرامش و متانت، به مدیریت، هدایت و راهنمایی شیعیان پرداخت و از هرگونه اقدامی که منجر به تفرقه در میان شیعیان و خونریزی شود، اجتناب ورزید.
آن حضرت با استفاده از فرصت‌های موجود، به گسترش معارف اهل بیت (ع) و تربیت شاگردانی دانشمند و متعهد همت گماشت. مکتب فقهی و کلامی امام صادق (ع) نه تنها فقه شیعه را غنا بخشید، بلکه به عنوان یک میراث ارزشمند برای تمام مسلمانان جهان، راهگشای بسیاری از مسائل و مشکلات فکری و اجتماعی گردید.

امام صادق (ع) با تبیین صحیح اسلام ناب محمدی (ص)، در برابر اندیشه‌های انحرافی (که متاثر از جریان نهضت ترجمه گسترش یافت) و سیاست های فرقه‌ گرایی حاکمیت وقت و البته فرقه های گمراه ایستاد و با برگزاری مناظرات و جلسات علمی، به شبهات و ابهامات پاسخ داد. آن حضرت با تربیت شاگردانی آگاه و بصیر، نقش مهمی در حفظ و گسترش اسلام در سراسر جهان ایفا نمود.

به یقین، فعالیت‌های سیاسی و انقلابی امام صادق (ع) در دوران اموی و عباسی، نقش مهمی در حفظ و تداوم مکتب اهل بیت (علیهم السلام) داشته است. آن حضرت با صبر و استقامت، در برابر ظلم و جور ایستاد و با ترویج معارف الهی و ایجاد و هدایت نظام مند سازمان وکالت، زمینه را برای ورود تدریجی جامعه به عصر غیبت و درک بهتر دوران وجود مقدس منجی عالم بشریت، حضرت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) فراهم ساخت.
اما امروزه، وظیفه ما به عنوان دانشگاهیان و پیروان مکتب امام صادق (ع)، شناخت دقیق ابعاد شخصیتی و علمی آن حضرت و تلاش برای ترویج آموزه‌های گران‌بهای ایشان است. امید است با تأسی به سیره علمی و عملی آن امام بزرگوار، بتوانیم گامی مؤثر در راستای اعتلای فرهنگ اسلامی و خدمت به جامعه برداریم.