به گزارش روابط عمومی دانشگاه؛ حجت الاسلام والمسلمین دکتر مهراب صادق‌نیا عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی با عنوان «سیاست آشتی»آورده است:

عید نوروز به عنوان آغاز سال نو خورشیدی، یکی از مهم‌ترین و باستانی‌ترین جشن‌های ایرانی است که ریشه در تاریخ و فرهنگ غنی این سرزمین دارد. نوروز به عنوان یکی از مهمترین و باستانی‌ترین جشن‌های ما فارسی زبانان نه‌تنها نمادی است از گذر از سرما و خزان طبیعت و آغاز سال نو، بلکه فرصتی است برای تقویت انسجام اجتماعی و فرهنگی در جامعه ایران و تجدید امیدهای مردمی که تاریخی دراز از معنویت هنر خیرخواهی و مهرورزی دارند. نوروز به عنوان یک جشن ملی فرصتی برای گردهمایی خانواده‌ها و دوستان است. که موجب تقویت روابط اجتماعی و خانوادگی می‌شود. این جشن به افراد این امکان را می‌دهد تا با یکدیگر دیدار کنند، هدایایی تبادل کنند و احساسات مشترک خود را تجدید نمایند. همچنین کینه‌ها را دور بریزند و دوباره مشق رفاقت کنند.

بازسازی اجتماع با تقویت هویت

نوروز ما ایرانیان را «ما تر» می‌کند. نوروز ملی دل‌های‌مان را به هم نزدیک کرده و اجتماع‌مان را بازسازی می کند. تعاملات اجتماعی نوروز به تقویت هویت ملی و فرهنگی ایرانیان کمک کرده و احساس تعلق به یک جامعه بزرگ‌تر را در افراد ایجاد می‌کند. نوروز بهانه خوبی است برای همدلی و با هم بودن، برای وفاق؛ هیچ چیزی به اندازه نوروز امکان وفاق، را در جامعه ایران که رنگین کمانی از مذاهب و اقوام است، فراهم نمی‌کند. وفاق یکی از ارکان اساسی هر جامعه‌ای است که به برقراری آرامش همبستگی و همکاری میان افراد و گروه‌ها کمک می‌کند. در دنیای پرتنش امروزی و برای ما ایرانی‌ها که آرمان‌های برزمین مانده زیادی داریم، اهمیت وفاق بیش از هر زمان دیگری است. با ایجاد وفاق، افراد و گروه‌ها می‌توانند اختلافات خود را مدیریت کرده و به سمت اهداف مشترک حرکت کنند. نوروز و جشن‌های ملی آن فرصت مناسبی است که امید است به وفاق و انسجام جامعه کمک کنند.

ارزش‌های اخلاقی و انسانی با هم پیوند دارند. از جمله این سنت‌ها می‌توان به گذشت، بازسازی روابطی که به هر دلیل گسته شده‌اند، دستگیری از محرومان و دیدار با خویشان و دوستان اشاره کرد. سنت‌های نوروزی توافقات اجتماع ما را بر نظام اخلاقی‌مان بالا می‌برند. بهار طبیعت، تنها به گیاهان و زمین حیات تازه نمی‌بخشد ما را هم اخلاقی‌تر می‌کند. مهربان‌تر می‌شویم، تلاش می‌کنیم تا شروعی اخلاقی‌تر داشته باشیم. نوروز فصل امور مقدس است. فصل احیای ارزش‌های انسانی؛ تهیه سفره هفت سین که شامل هفت عصر نمادین است، نمایانگر امید به زندگی بهتر و برکت و روشنایی در سال جدید است. هر یک از این عناصر به نوعی به ارزش‌های انسانی مانند سلامتی عشق و ثروت اشاره دارند. ما آنها را در یک سفره گردهم می‌آوریم و خدا را بابت آنها شکر کرده و فزونی نعمتش را برای خود و دیگران آرزو می‌کنیم.

تقویت روحیه نوع دوستی

یکی از جنبه‌های بارز عید نوروز تاکید بر بخشش و فراموشی کینه‌هاست. در آستانه سال نو افراد معمولاً به فکر حل اختلافات گذشته می‌افتند و سعی می‌کنند تا با یکدیگر آشتی کنند. این عمل نه تنها موجب آرامش روحی افراد می‌شود، بلکه به ایجاد فضایی مثبت در خانواده‌ها و جامعه کمک می‌کند. فراموش کردن کینه‌ها و بخشش دیگران نه‌تنها به فرد کمک می‌کنند تا از بار روانی سنگین رهایی یابد، بلکه موجب تقویت روابط اجتماعی نیز می‌شود. یکی دیگر از جنبه‌های مهم اخلاقی عید نوروز، توجه به نیازمندان و فقراست. در این ایام افراد معمولا به فکر کمک به کسانی هستند که ممکن است از امکانات کمتری برخوردار باشند. سنت‌هایی مانند عیدی دادن و هدیه دادن نه تنها موجب شادی در بین خانواده‌ها می‌شود بلکه فرصتی را برای کمک به نیازمندان فراهم می‌آورد. این عمل نه تنها موجب تقویت همبستگی اجتماعی می‌شود بلکه روح نوع دوستی و همدلی را در جامعه تقویت می‌کند. در مجموع عید نوروز فرصتی برای تأمل در زندگی و رشد معنوی است. افراد معمولاً در این ایام به فکر تغییرات مثبت در زندگی خود هستند و سعی می‌کنند تا با انجام اعمال نیکو روح خود را تقویت کنند. این جشن می‌تواند به عنوان یک نقطه عطف برای شروع تازه‌ای در زندگی محسوب شود. زمانی برای تعیین اهداف جدید، تقویت روابط انسانی و تلاش برای بهتر شدن.

وفاق بین سنت‌های ملی و ارزش‌های دینی

امسال که عید نوروز با ماه مبارک رمضان همزمان می‌شود این همزمانی فرصتی مناسب برای تأکید بر سازگاری سنت‌های ملی با آموزه‌های معنوی دین اسلام است. نوروز به عنوان یک جشن شاداب و پرانرژی می‌تواند به ترویج ارزش‌های انسانی و اخلاقی در کنار روحانیت ماه رمضان کمک کند. این زمان می‌تواند به عنوان یک فرصت برای تجدید پیمان با خداوند و تأمل در ارزش‌های زندگی مورد استفاده قرار گیرد. ماه رمضان تراکم اخلاقی نوروز را بالا می‌برد. روزهای مقدس نوروز مقدس‌تر می‌شوند. عید نوروز به عنوان یک جشن ملی با ریشه‌های عمیق فرهنگی همزمانی با ماه رمضان را به فرصتی برای پیوند سنت‌های دینی و ملی تبدیل می‌کند. این همزمانی نشان دهنده این است که چگونه می‌توان دو رویداد مهم فرهنگی و مذهبی را در کنار یکدیگر جشن گرفت ایرانیان از هوش فرهنگی بالایی برخوردارند. آنان قرن‌هاست که میان «سنت‌های دینی و سنت‌های ملی» خود سازگاری ایجاد کرده‌اند. در طول قرن‌های گذشته بارها ماه رمضان و عید نوروز با هم تلاقی کرده‌اند.

ستیز با نفاق

ایرانی‌ها از معدود ملت‌هایی هستند که زیر دو تقویم زندگی می کنند تقویم ملی و تقویم دینی؛ آنان مهارت زیستن در این دو تقویم را دارند؛ بدون اینکه کسی چیزی از آنها بخواهد یا گروهی به دفاع از سنت‌های مذهبی در برابر سنت‌های ملی برخیزند میان آداب ماه رمضان و سنت‌های نوروز هماهنگی ایجاد کرده‌اند. به گونه‌ای که بعد از قرن‌ها هم نوروز و آیین‌های نوروزی و هم ماه رمضان و آداب معنوی آن همچنان باقی مانده‌اند.

مهم این است که این مردم بدون هیچ‌گونه متغیر مزاحمی بتوانند خودشان باشند و به هوش فرهنگی خود تکیه کنند. ممکن است کسانی بیم آن را داشته باشند که در هیاهوی نوروز و جشن‌های ملی‌اش رمضان فراموش شود یا به خوبی پاسداشته نشود. آنها بهتر است به این بیاندیشند که ایرانی‌ها قرن‌ها در زمان حکومت‌هایی که چندان مذهبی نبوده‌اند «ایرانی دیندار» باقی مانده‌اند. پس بهتر است کسانی ملت را در موقعیت انتخاب این (ایرانی بودن) یا آن (مسلمان بودن) قرار ندهند. ایرانی‌ها به خوبی می‌دانند و می‌توانند بهار طبیعت را با معنویت رمضان پیوند بزنند.