به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو مجید گوهری با عنوان «تأثيرپذيری ابن‌عربی از تعاليم عرفانی ائمه اطهار عليهم‌السلام (با تأکيد بر فصوص‌الحکم)»، دکتر حامد ناجی اصفهانی به عنوان استاد راهنما، حجج اسلام دکتر سعید رحیمیان و دکتر رضا الهی‌منش به عنوان استادان مشاور حضور داشتند.

در چکیده این رساله آمده است:

تشيع با مبنا قرار دادن قرآن و تعاليم اهل‌بيت (عليهم‌السلام) همان اسلام اصيلی را معرفی می‌کند که حضرت رسول اکرم (صلی الله عليه و آله و سلم) منادی آن بوده است. گرچه عرفان و تصوف در قرون اوليه در بستر اهل‌تسنن شکل گرفت اما در ادامه با تأثير از آموزه‌های اهل‌بيت (عليهم‌السلام) در مسير تقارب به تشيع قرار گرفت. با ظهور ابن‌عربی به عنوان برجسته‌ترین و تأثيرگذارترين عارف مسلمان، جهش بزرگی در الهيات شيعی به وجود آمد. ابن‌عربی و به تبعش مکتب او در حقيقت معارف و آموزه‌های اهل‌بيت (عليهم‌السلام) را تبيين نموده‌اند. ابن‌عربی ـ به تعبير هانری کربن ـ نه تنها متأثر از آموزه‌های عرفانی شيعی بود بلکه معارف را به گونه‌ای تبيين کرده که گويی يک عارف شيعی آن‌ها را قلم زده است. ايشان با ارائه مباحث هستی‌شناسی در قالب وحدت وجود و فروعات آن، موضوعاتی نظير توحيد، توحيد افعالی، تشبيه و تنزيه، جبر و اختيار؛ درواقع به تشريح و توضيح اين تعاليم از منظر اهل‌بيت (عليهم‌السلام) پرداخته است. هم‌چنين با ارائه مباحث علم و علوم غريبه، و تأويل (زبان رمزی)، و خصوصاً با ارائه مباحث انسان‌شناسی ـ در کتاب فصوص‌الحکم ـ نظير انسان کامل و ولايت، به تبيين ولايت شيعی، ضرورت وجود امام و مسئله مهدويت می‌پردازد و به نحوی اين مباحث را مطرح می‌کند که بزرگان تشيع نه تنها بر درستی‌شان صحه می‌گذارند بلکه از آن‌ها در تفسير روايات امامت و باب‌الحجه اصول کافی استفاده می‌کنند. تأثير معارف شيعی و تعاليم عرفانی اهل‌بيت (عليهم‌السلام) را حتی در آموزه‌های سلوکی و استناد به روايات شيعی در آثار ابن‌عربی و شارحانش می‌توان مشاهده کرد.