یادداشتی از دکتر سید محمد حسینی؛

بعثت پیامبر، بار امانتی الهی بر رسول مهربانی بود

تاریخ انتشار:

فلسفه بعثت را می‌توان سعادتمندی بشر برای رهایی از قید و بندهای خودساخته و رسیدن به تعالی در سایه سار بندگی تعریف شده در آموزه های وحیانی دانست.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه؛ دکتر سید محمد حسنی رئیس دانشکده تاریخ دانشگاه ادیان و مذاهب به مناسبت مبعث نبی مکرم اسلام(ص) در یادداشتی آورده است:

«وَ لَقَدْ بَعَثْنا فی کُلِّ اُمَّةٍ رَسُولاً اَنِ اعْبُدُوا اللهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ» (سوره نحل آیه ۳۶)
بعثت در اصطلاح به برانگیختن حضرت محمد بن عبدالله(ص) به پیامبری در سن چهل سالگی، از سوی خدا اطلاق می‌شود. طبق نقل مشهور امامیه، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) حدود ۴۰ سال پس از رخداد اصحاب فیل، در ۲۷ رجب، و مجاور غار حرا به پیامبری مبعوث شدند.
این رخداد جدا از جنبه های تاریخی‌اش دارای فلسفه قابل تاملی برای نسل بشر بوده است. با عنایت به آیه ذکر شده و همچنین روایت نبوی «انما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» حقیقت بعثت را می‌توان به شکلی جامع تر از قضیة فی واقعة آن هم در یک دوره تاریخی مطالعه نمود. بر اساس آموزه‌های دینی، هدف بعثت به طور کلی هدایت انسان‌ها به سوی خداوند و رستگاری است.
این هدایت:
1_ هم راهنمایی به سوی توحید و دعوت مردم به حقیقت عبودیت است. بدین معنی که جامعه با ارائه شواهد و استدلال‌ها، به سوی توحید، به عنوان پایه و اساس دین دعوت شدند.
2_ هم راهنمایی و تربیت جهت تقویت فضایل اخلاقی مانند عدالت، صداقت، مهربانی و پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغگویی، ظلم و خیانت است. یعنی جامعه با الگوهای عملی و رفتاری رسول خدا(ص) به سوی اخلاق نیکو راهنمایی شدند.

3_هم مقابله با بدعت‌ها و انحرافات دینی و اجتماعی بوده است. یعنی بخشی از هدایت گری رسول خدا(ص)، تلاش برای حفظ جامعه از گمراهی‌ و قرار گرفتن در مسیر درست است.
4_ هم برپایی عدل و قسط و یا برقراری عدالت اجتماعی. یعنی پیامبر رحمت(ص) برای برقراری عدالت اجتماعی، مبارزه با ظلم و ستم و دفاع از حقوق مظلومان مبعوث شده‌ است. سیره رسول خدا، تلاش برای تحقق جامعه‌ای عادلانه و برابر بر اساس معیارهای الهی بود. در اندیشه رسول خدا(ص) عدالت خاستگاه تحقق جامعه‌ای نمونه است. نبی مکرم اسلام(ص) همانند همه پیامبران با برپایی حکومت دینی و ارائه قوانین الهی، الگویی برای جوامع انسانی ارائه می‌دهند. این جوامع نمونه، زمینه‌های دستیابی به سعادت و کمال در پرتو دین هستند. در جوامع نمونه اصول اساسی همان است که خداوند بر رسولش امر فرمود. جامعه نمونه مبتنی بر کرامت انسانی است و این مهم تنها در سایه فلسفه بعثت یعنی توحید و تسلیم، اجرای عدالت و قسط یعنی رعایت حقوق دیگران، رواج فضائل و فاصله گرفتن از رذائل اخلاقی، دستگیری و تعامل و همدلی، و امنیت و آسایش محقق می شود.

5_هم آزمایشی است برای سنجش ایمان انسان‌ها.
بعثت پیامبر، هم بار امانتی الهی بر رسول مهربانی بود و هم معیاری برای سنجش ایمان و تقوای جامعه‌ای که مدعی پیروی از آموزه‌های نبوی است. تسلیم در برابر خداوند و پذیرش نواهی و انجام اوامر، میزان سر سپردگی به سیره و سنت نبی مکرم و ارزشمندی مدعیان مسلمانی را مشخص می کند. همین آزمایش خود فرصتی برای رشد و کمال معنوی برای رسیدن به قرب الهی که نهایت فلسفه بندگی است ایجاد می کند.

پس فلسفه بعثت را می توان سعادتمندی بشر برای رهایی از قید و بندهای خودساخته و رسیدن به تعالی در سایه سار بندگی تعریف شده در آموزه های وحیانی دانست.
به سهم خودم این عید بزرگ و عزیز را به همه مسلمانان و پیروان و عاملان به آموزه‌های وحیانی نبی مکرم اسلام(ص) تبریک عرض می‌کنم و از خداوند متعال توفیق جامعه شیعی در عمل بیش از پیش به این آموزه‌ها را خواستارم و عیدی این روز مبارک را اعتلای نام ایران عزیز تحت زعامت ولی امر مسلمین حضرت آیت الله خامنه‌ای (مد ظله العالی) مسئلت می نمایم.

مطالب مشابه