به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشجو احمد رمضانی با عنوان «بررسی نظام معبد در آیین سیک»، دکتر سید محمد روحانی به عنوان استاد راهنما، دکتر محمدمهدی علیمردی به عنوان استاد مشاور و دکتر محمدصادق ابوطالبی به عنوان استاد داور حضور داشتند.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

در آیین ﺳﻴﻜْﻬ به مکان خاص عبادت و اجتماع در حضور پیشوای دینی (گورو) «گوردوارا» می‌گویند. البته عنوان گوردوارا ضرورتاً به مکانی خاص و مجلل اطلاق نمی‌شود، بلکه اتاقی در خانة شخصی، که در آن نسخه‌ای کامل از کتاب مقدس این آیین، گوروگْرَﻧﺘﻬ‌ صاحب نگهداری شود نیز اطلاق می‌گردد. به‌طور کلی می‌توان گفت گوردوارا مکانی است که یک نسخه از کتاب گورو گْرَﻧﺘﻬ‌ صاحب (گورو) و جمع مومنان (سنگت) در آنجا حاضر باشند، و سروده‌های موجود در این کتاب و دیگر متون مقدس این آیین، به‌صورت آهنگین خوانده شود (کیرتن). گوردوارا نخستین بار در زمان گورو نانک با عنوان «دهرمسالا» بنا شد. از آنجایی که در زمان گورو نانک سلسلة گورکانیان در اوج قدرت خود قرار داشت و حاکم بلامنازع شمال هند محسوب می‌شدند، و با در نظر گرفتن اینکه معماری و فرهنگ گورکانیان ترکیبی از فرهنگ و معماری اسلامی و هندویی است، از این رو فرهنگ ایرانی-اسلامی و هندی نیز بر گوردوارا تاثیرگذار بوده است. به هر حال معبد در آیین ﺳﻴﻜْﻬ نقشی انکارناشدنی دارد و از ابتدای پیدایش این آیین، معبد جزئی لاینفک از هویت آیین ﺳﻴﻜْﻬ بوده و به نوعی در تاثیر و تاثر مستقیم با تاریخ، فرهنگ، سیاست، باورها وآیین‌ها و پیروان آن بوده و هست.