حجت الاسلام محمدعلی اردستانی بیان کرد؛
پژوهش‌ها در دانشگاه‌ها باید به سمت روش استخراجی علامه طباطبایی در اجتهاد بروند
تاریخ انتشار:
از جمله مباحث کتاب امام علی (ع) و فلسفه الهی، «فلسفه الهى اسلام يا كمال فلسفه» است.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه، به همت انجمن دانشجویی دانشکده فلسفه، سلسله نشست علامه سید محمد حسین طباطبایی (ره) با حضور و سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین محمد علی اردستانی (تهرانی) عضو هیات علمی گروه فلسفه پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی و با معرفی کتاب امام علی (ع) و فلسفه الهی برگزار شد.
در این نشست حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی اردستانی ضمن معرفی کتاب امام علی (ع) و فلسفه الهی بیان کرد: کتاب على و فلسفه الهى، اثر علامه سيد محمدحسين طباطبائى پيرامون بخشى از سخنان حكيمانه حضرت على (ع) در موضوعات مختلف و بيان رموز و دقايق شگفت‌انگيز آن سخنان می‌باشد.
وی افزود: این کتاب هدف فلسفه و به‌ويژه هدف و موضوع فلسفه الهى را روشن مى‌كند و نيز مى‌كوشد بين فلسفه و دين هماهنگى و وحدت نظر ايجاد نمايد و با براهين روشن و دلايل قرص عقلى اثبات مى‌كند كه هيچ‌گونه تضاد و تناقضى ميان آنها نيست، بلكه آن دو داراى هدف‌هاى مشتركى هم مى‌باشند.
عضو هیات علمی گروه فلسفه پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی تشریح کرد: از جمله مباحث این کتاب، «فلسفه الهى اسلام يا كمال فلسفه» است. علامه طباطیایی با استادى و مهارت ويژه‌اى که دارد، بيان مى‌كند كه چگونه فلسفه از مراحل ابتدايى، رشد و نمو كرده و مراتب تكامل را پيموده و در اسلام به اوج ترقى و كمال رسيده است. وی در بخشى از نوشته خود بيان داشته است كه سخنان امام على (ع) پيرامون معارف الهى و مسائل فلسفى، جدا منحصربه‌فرد است و جز از حضرت على (ع) كسى لب به بيان اين حقايق نگشوده است.
وی گفت: پژوهش‌ها در دانشگاه‌ها باید به سمت روش استخراجی علامه طباطبایی در اجتهاد بروند و در این زمینه از او تقلید کنیم. در حوزه معارف اسلامی به یک‌سری قواعد دیگری نیاز داریم که این قواعد باید موجود باشند تا اجتهاد در حوزه معارف شکل بگیرد. در حوزه معارف با حکم شرعی مواجه نیستیم بلکه اینجا مسئله کاشفیت است.
عضو هیات علمی گروه فلسفه پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی بیان کرد: علامه در این کتاب مى‌فرمايد که شما (خواننده گرامى) آنچه كه برخى از نويسندگان و علماى خود ما درباره دين و فلسفه گفته و يا نوشته‌اند دور بيندازيد. آنها مى‌گويند دين بر روى فلسفه خط بطلان مى‌كشد و اصولاً موقعيت دين غير از موقعيت فلسفه است و اين دو هدف‌هاى مجزا و جدا از هم دارند. اينان تفسير صحيحى از فلسفه نكردند و گمان بردند فلسفه جز يك سلسله آرا و نظريات مردانى از يونان و غير يونان كه در ميانشان خداشناس و منكر خدا، ملحد و متقى، مؤمن و كافر و خطاكار و صواب‌كار وجود دارد نيست. به زعم اينان منظور از طرح مباحث فلسفى جز اين نيست كه به آن فلاسفه و دانشمندان تشبه كنيم و از مشاهير و شخصيت‌هاى نامدار آنها پيروى و تقليد نماييم.
حجت الاسلام والمسلمین محمد علی اردستانی در پایان افزود: مرحوم علامه در بخشى از كلام خود به اين نكته مى‌پردازد كه كلام مولى در مواردى در عبارتى موجز، مطالبى عميق را بيان كرده است كه به دليل كوتاه بودن سطح فهم مخاطبان حضرت، امكان بسط آن وجود نداشته است. علامه در مورد بى‌سابقه بودن كلام اميرالمؤمنين(ع) در شرح رؤيت خداوند مى‌فرمايد: «تعبيرى كه اميرالمؤمنين(ع) در زمينه حجاب بودن خود مخلوقات بيان فرموده است، شيواترين تعبيرى است كه در اين مورد بيان شده است و هرگز احدى پيش از او چنين تعبيرى نكرده است.
