به همت دانشکده ادیان، نشست علمی «پیاده رو در شهر؛ چشم اندازی زیملی از جامعه شناسی فضا» با سخنرانی دکتر اللهکرم کرمی پور عضو هیئت علمی دانشکده برگزار شد.
چکیده:
در ابتدای این نشست دکتر کرمی پور بیان کرد: فضاها و موقعیت ها، بسان اُبژه ها و اشیاء، رویکرد جدیدی است که معتقد است امور مادی و «اشیاء» فرهنگ و زندگی خود را دارند و مناسبات خودشان را با دنیای آدم ها ایجاد می کنند.
وی گفت: جامعه شناسی فضا تلاش می کند از خلال بسترها و موقعیت ها به معانی فرهنگی اشیاء در زندگی روزمره توجه نشان دهد. زیرا «راه ها» و «گذرگاه ها» و «مسیرها» حامل معانی فرهنگی هستند و دنیای زندگی روز مره را بازتولید می کنند و توسعه می دهند.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: زیمل از اولین کسانی است که از گذر اشیاء و مکان و مسیر، به تحلیل جامعه مدرن نگریسته و به پیچیدگی روابط انسان ها در جهان سرمایه داری پرداخته است. نگاه او البته یک سویه نیست، به ابعاد منفی و مثبت آن می نگرد.
وی تشریح کرد: پدیده ها و موقعیت هایی مثل «پول»، «پُل»، «در» و «دیوار» همه از مظاهر پدیداری و برساخته های زندگی مدرن هستند. گرچه پدیده ها و اشیاء به خودی خود، خنثی هستند، اما بارمعنایی آنها از جنس موقعیت ها و فضاهایی است که در شبکه ارتباط اجتماعی جای می گیرند.
دکتر کرمی پور در پایان افزود: هر جزئی به جزئی دیگر به طوری که هر پدیده ای، حامل پدیده ای دیگر و بار معنایی فرهنگی در کنش گری های اجتماعی است. پرسش این است که پیاده رو، به عنوان اُبژه حرکت و نیز مولفه ای بنیادی در بستر زندگی روزمره و فضایی شهری که بازتولید کنش های فردی و ساختاری است، چگونه در کلان شهرهای ما بازنمایی می شود و چه وضعیتی دارد؟