به گزارش روابط عمومی دانشگاه، حجتالاسلام والمسلمین دکتر رضا الهیمنش رئیس دانشکده عرفان دانشگاه ادیان و مذاهب در سخنان کوتاهی که به مناسبت شب میلاد باسعادت حضرت ختمیمرتبت محمد مصطفی(ص) و حضرت امام صادق(ع) بیان کرد، با اشاره به جایگاه انبیا و اولیا در عالم هستی گفت: وجود انبیا و اولیا در هستی برای کل نظام آفرینش مایه یمن و برکت است. وقتی عیسی نبیالله(ع) به دنیا آمد، این را اعلام کرد که «وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ» یعنی خداوند مرا در هرجا باشم مایه برکت گردانید. در روایتی وارد شده است که شیطان قبل از ولادت حضرت عیسی(ع) به هفت آسمان راه داشت. با ولادت ایشان، شیطان از چهار آسمان ممنوع شد و با ولادت نبی اکرم (ص) شیطان از ورود به هفت آسمان ممنوع شد. انبیا به صورت تکوینی در عالم تأثیر مثبت دارند. بعضی از آنها نوری قویتر هستند.
وی افزود: در عالم هیچکس مانند نبی اکرم(ص) تأثیر تکوینی در عالم نداشته و نخواهد داشت. یک تفسیر برای ممنوعیت در آسمانها این است که سیر معنوی برای ما آسانتر است. اگر کسی در امت آخرالزمان بنای سیر و سلوک داشته باشد، امکانات برای سیر و سلوک او فراهم است. نبی اکرم(ص) فقط مانع دخالت شیطان نیست. عنایات او به سائرین و اهل سیر به صورت اثباتی یک کمککار است. در سوره غافر آمده است که «الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا». حاملان عرش الهی، چهار فرشته مقرب هستند و افراد دور عرش، انسان کامل هستند که چهار نفر آنها پیامبر اکرم(ص)، امام علی(ع)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند. آنها کسانی هستند که بر مدار عرش فراتر از وظیفه و توان فرشتگان، عرش را مدیریت میکنند. اینها اولاً خود تسبیحگوی حق هستند اما از طرف دیگر«يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا». هر سالکی که زمین خورد یا خطایی کرد، اینها از خدا میخواهند که دست او را بگیرد. بلکه از این هم بالاتر، از خدا میخواهند که اصلاً زمین نخورند.
دکتر الهیمنش در ادامه گفت: عنایات اولیا باعث میشود که انسان مشمول لطف خداوند قرار گیرد. رفتن به در خانه پیامبر(ص)، اثر دارد. این، هم در تاریخ آمده است و هم در قرآن تصریح شده است. در زیارتنامه حضرت رسول آمده است که اگر کسی به خودش ظلم کرد، اگر به در خانه پیامبر(ص) برود، خداوند برای او تواب و رحیم است. اگر کسی اراده و وجود خود را در خدا فانی ببیند و برای خودش نفسانیتی قائل نباشد، دست او دست خدا است، چشم او چشم خدا است. چون چنین است، خداوند میفرماید پیامبر(ص) هم اگر کاری کرد، از فضل خدا چنین میکند. خداوند به ما یک فرصت داده است. این را به هیچ یک از موجودات و خلائق نداده است. ما باید از این فرصت استفاده کنیم. اگر کسی از این پیامبر استفاده کند، حتماً به خدا میرسد و حتماً محبوب خدا میشود. هرکس این راه را برود، حتماً به مقصد میرسد.
وی در پایان با اشاره به هفته وحدت و لزوم وحدت بین مذاهب و گفتوگو بین ادیان گفت: وحدت به این معنا نیست که ما از اعتقادات خود دست برداریم. بشریت از ابتدا تا انتها گرفتار جهل بوده و در قرآن نیز آمده است. همه انسانهایی که در دین و مذهب خودشان پاک و مقدس باشند و به حق و باطل معتقد باشند و اخلاق را رعایت کنند، یقیناً رستگار هستند. این تصریح قرآن است که میفرماید ما تا حجت را بر کسی تمام نکنیم، کسی را عذاب نمیکنیم. در مسئله رستگاری، راه سعادت برای همه هست اما در عالم هستی، این پیامبر و این آلالبیت و این اسلام و این مجموعه حلال و حرام و این مجموعه معارف، تکویناً انسان را به یک جایگاهی بالا میبرد که هیچ دین و مذهبی این قدرت و توان را ندارد. ما با همه ادیان صحبت میکنیم اما این ظرفیتی که در دین ما و در اهلبیت(ع) هست، در هیچ دینی نیست.