به گزارش روابط عمومی دانشگاه، پنجمین امام شیعیان، امام محمد باقر(ع) در هفتم ذی‌الحجه سال ۱۱۴ هجری قمری در سن ۵۷ سالگی و پس از ۲۰ سال امامت و هدایت مسلمانان به دستور هشام بن عبدالملک، مسموم شده و به شهادت رسید و به ملاقات الهی شتافت و در بقیع، کنار مرقد پدر بزرگوارش امام سجاد(ع) و حسن بن علی(ع) مدفون گشت. ضمن عرض تسلیت به مناسبت سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت حضرت امام محمد باقر(ع)، درباره اینکه علت شهرت امام محمد باقر(ع) چگونه بوده است روایات مختلفی وجود دارد. به همین مناسبت مروری داشته‌ایم به بیانات مقام معظم رهبری در وصف امام باقر(ع) که در ادامه از نظرتان می‌گذرد.

مقام معظم رهبری (مدظله العالی) بیان کرده‌اند: علت شهرت امام به باقرالعلوم چه بود؟ مگر بقیه ائمه دانش را نمی‌شکافتند؟ گمان و تصور بنده این است که، امام باقر(ع)، باقرالعلم است، زیرا حقایق و مفاهیم اسلامی را که در قشری از دروغ و فریب و ریا و تحریف پیچیده شده بود می‌شکافد و آن لبّ و مغز را در کام مشتاقان حقیقت می‌اندازد. بزرگان علمای زمان، پیش امام باقر(ع) درس می‌خوانند و استفاده می‌کنند. شخصیّت معروفی مثل عکرمه شاگرد ابن‌عبّاس وقتی می‌آید خدمت امام باقر(ع)، برای اینکه از آن حضرت حدیث بشنود ـ شاید هم برای اینکه امتحانش بکند ـ دست و بالش می‌لرزد و در آغوش امام می‌افتد؛ بعد خودش تعجّب می‌کند، می‌گوید یاابن رسول‌الله! من بزرگانی مثل ابن‌عبّاس را دیدم و از آنها حدیث شنیدم [امّا] هرگز این حالتی که در مقابل تو به من دست داد، برای من دست نداده بود؛ و ببینید امام باقر(ع) در جوابش چقدر صریح می‌گویند: «وَیلَکَ یا عُبَیدَ اَهلِ الشّامِ! اِنَّکَ بَینَ یَدَیِ بُیُوتٍ اَذِنَ اللهُ اَن تُرفَعَ وَ یُذکَرَ فِیها اسمُه»؛ ‌ای بنده‌ کوچک شامیان! تو در مقابل عظمت معنویّت است که مجبوری این‌طور به خودت بلرزی. همچنین کسی مثل ابوحنیفه که از فقها و بزرگان زمان است، می‌آید خدمت امام باقر(ع) و از آن حضرت معارف و احکام دین را فرا می‌گیرد. بسیاری از علمای دیگر نیز جزو شاگردان امام باقر(ع) هستند. این چنین وصیت (آوازه و شهرت) علمی امام باقر(ع) در اکناف عالم می‌پیچید و به «باقرالعلوم» معروف می‌شود.