به گزارش روابط عمومی دانشگاه ادیان و مذاهب، در جلسه دفاعیهای که شنبه 2 دیماه 96 در سالن کنفرانس شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور دکتر حمید بخشنده بهعنوان استاد راهنما، دکتر احمدرضا مفتاح، استاد مشاور و دکتر مهدی لک زائی در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو زهرا حبیب پور از پایاننامهاش دفاع کرد.
در چکیده این پایاننامه آمده است:
رُهبانیت، دیرنشینی یا ترک دنیا شیوهای است که معمولاً شامل دوری از بیشتر جنبههای مادی زندگی و توجه بسیار به عبادت است. رهبانیت در مسیحیت را میتوان به دو نوع رهبانیت فردی و رهبانیت جمعی تقسیم نمود. مهمترین فرقههای رهبانی در مسیحیت غربی عبارت بودند از: بندیکتین ها، کلونیها، سیسترسیان، فرانسیسکنها، دومینیکنها، ژزوئیت ها (عیسویان). در سال ۱۵۳۴ ایگناتیوس لویولایی انجمن عیسویان را بنا نهاد. پاپ این انجمن را در سال ۱۵۴۰ به رسمیت شناخت و ایگناتیوس نیز بهعنوان نخستین فرمانده انجمن منصوب شد. عیسویان سه هدف عمده را دنبال میکردند: 1- اصلاح کلیسای کاتولیک از درون؛ 2 – مبارزه با بدعت؛ 3-موعظه انجیل به جهان غیر مسیحی. مهمترین اثر ایگناتیوس «ریاضتهای معنوی» است، این کتاب بیشتر برای مبلغان یسوعی نوشتهشده است که میخواهند به تقویت معنوی دیگران بپردازند. این پایاننامه، ترجمه کتاب «ریاضتهای معنوی» ایگناتیوس است. در مقدمه پایاننامه به زندگی ایگناتیوس پرداخته و رهبانیت او با نظامهای رهبانی قبل از او مورد مقایسه قرار میگیرد و مدل رشد معنوی موردنظر ایگناتیوس بیان میشود. کتاب ریاضتهای معنوی خلاصهای از تجربههای روحانی ایگناتیوس از زمان مصدومیت تا دوران اقامت در پاریس است. شامل چهار مرحله است که بهصورت چهار هفته بیانشده است. هفته نخست برای پاک شدن گناهان؛ هفته دوم برای تأمل درباره ملکوت مسیح و دوری از شیطان؛ هفته سوم برای تفکر در مورد مصائب مسیح پس از دستگیری او برنامهریزیشده است و هفته چهارم نیز ضمن اینکه درباره رستاخیز مسیح ژرفاندیشی میشود، هجده قانون برای ایجاد تفکر همسو با کلیسا بیانشده است؛ قوانینی مثل سرسپردگی و اطاعت مطلق و بیچونوچرا از پاپ، حتی دستور شرکت در جنگ. بدینسان، راهبان ژزوئیت علاوه بر تعهدهای سهگانه سنتی راهبان (فقر، تجرد و اطاعت)، تعهد چهارمی بهعنوان اطاعت از پاپ را پیوسته موردتوجه قرار میدادند.
کلمات کلیدی: رهبانیت، ایگناتیوس لویولایی، یسوعیان، فرقههای رهبانیت مسیحی، مدل رشد معنوی ایگناتیوس