به گزارش روابط عمومی دانشگاه، به همت معاونت پژوهشی دانشگاه ادیان و مذاهب پنجمین کرسی علمی ترویجی زمستان ۱۴۰۲ با موضوع «نظریهای در مابعدالطبیعه در آیین سیک» و با حضور و ارائه دکتر محمدمهدی علیمردی و با نقد دکتر خلیل قنبری برگزار شد.
در این نشست دکتر علیمردی آیین سيك را يكي از چهار دين بومي بزرگ هند و گفت: يكي از جوانترين اديان هنـد، كـه عمـري حـدود پانصد ساله دارد، آييني است به نام «سيك Sikh » كـه به پيشوايي بنيانگذارش گورو نانَـك (Nanak Guru ) در پنجاب هند به منصه ظهور رسيد و با جمله «ايـك» به معنـي خـدا يكـي اسـت، بـه يگـانگي انكار خداوند تصريح و تاكيـد كـرد.
وی گفت: امـروزه ايـن آيـين بـا نهادينه ساختن خود، به عرصه مجامع بـينالمللـي راه يافته و در شمار يكي از اديـان زنـده در آمـده اسـت. آیین سیک براي وصف جهان هستی تعبیر مایا را بهكار ميبرد. اين در حالي است كه تعبير مايا در فلسفههاي هندو پيش از اين آيين به معناي وهم و خيال بهكار رفته است.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب ادامه داد: اكنون اين پرسش مطرح است كه آيا آيين سيك، مانند فلسفه هندو، جهان را سراسر وهمي ميداند، يا مايا در اين آيين معنا و مفهومی متفاوت دارد.
دکتر علیمردی با تكيه بر متن مقدس اين آيين تاکید کرد: مايا در آيين سيك بسيار متفاوت با مفهومي است كه در هندوئيسم به كار ميرود. فارغ از بحث وهمي يا واقعي بودن جهان، از آنجا كه اين بحث متافيزيك با پاسخ به سه پرسش اصلي معرفتشناسانه، هستيشناسانه، و انسانشناسانه گره ميخورد.
وی گفت: بايد دريافت كه پاسخ آيين سيك به اين سه پرسش چیست؟ این پرسشها عبارتند از: . 1. عقل چگونه ميتواند خدا را ادراك كند؟ (معرفتشناسانه). 2. نسبت خداوند با جهان هستي چيست؟ آيا خداوند جهان را با اسباب و علل خلق كرده است يا بدون اسباب و علل؟ (هستيشناسانه). و 3. انسان چگونه ميتواند از چرخه تناسخ رهايي يابد؟ (انسانشناسانه).