به گزارش روابط عمومی دانشگاه ادیان و مذاهب، نشست علمی «بررسی جریان‌های روابط اسلام و مسیحیت» صبح پنجشنبه 14 اردیبهشت با سخنرانی پروفسور رینولد برنهارت استاد دانشگاه بازل سوئیس و دکتر باقر طالبی دارابی مدیر گروه دین‌پژوهی دانشکده ادیان برگزار شد.

در این نشست که به‌عنوان یکی از جلسات کلاسی دانشجویان دکتری مطالعات تطبیقی الهیات مسیحی برگزار می‌شد، پروفسور رینولد برنهارت به تغییر پارادایمی آر دهه 60 میلادی در مطالعه روابط مسیحیت و اسلام اشاره کرد و گفت: از این دهه به این‌سو روابط اسلام و مسیحیت از حالت جدلی به حالت گفتگو تبدیل شد که تغییر پارادایمی مهمی بود.

وی در ادامه به اعتقادات و رویکرد مسیحیت به دیگر ادیان پیش از شورای دوم واتیکان اشاره کرد که هیچ راهی برای رستگاری انسان خارج از کلیسا (مسیحیت) را به رسمیت نمی‌شناخت.

برنهارت اضافه کرد: بعدازاین شورا بود که مسیحیت موضع خود را نسبت به سایر ادیان و پیروان آن‌ها اصلاح کرد و این همان تغییر پارادایمی بود که ذکر شد و عمده این تغییر رویکرد حاصل تلاش کشیش‌ها ژزوئیت رومن کاتولیک در آن زمان بود که بسیار روشنفکر بودند و به‌نوعی نمایندگان روشنفکری در کلیسا به شمار می‌آمدند.

رینولد برنهارت ادامه داد: پس‌ازاین شورا بود که رویکرد مسیحیت به اسلام نیز تغییر کرد و گفتگو با مسلمانان رواج یافت و سایر کلیساها نیز به تبعیت از کلیسای رومن کاتولیک رویه خود را درباره مسلمانان تغییر دادند.

برنهارت ازجمله نتایج این تغییر پارادایم را تغییر تعابیر مسحیان درباره مسلمانان از «دیگری دور» ((Distant Other به دیگری نزدیک (Aproximate Other) دانست.

وی در ادامه به مهاجرت مسلمانان به اروپا ازجمله سوئیس و حضور فعال آنان در مراکز آموزشی، بیمارستانی و اداری اروپا اشاره کرد و این روند را نیز از نتایج این تغییر پارادایم دانست.

برنهارت در پایان این روند را نشانه پذیرش تکثر در دوره مدرن دانست و حضور کشیش-پرستاران افتخاری مسیحی برای مراقبت از بیماران مسلمان در بیمارستان‌ها و نیز آموزش اسلام در مدارس اروپایی را از نشانه‌های این پذیرش دانست.

در ادامه این نشست دانشجویان حاضر به پرسش و پاسخ با پروفسور رینولد برنهارت پرداختند.