اندرو نیومن

تاریخ انتشار:

بیوگرافی:

اندرو نیومن (Andrew Newman)، محقق، مورخ و نویسنده بریتانیایی تاریخ اسلام و ایران و استاد مطالعات اسلامی و خاورمیانه در دانشگاه ادینبورو در اسکاتلند است.

وی دانش آموخته دکتری مطالعات اسلامی از دانشکاه کالیفرنیا در لس آنجلس است. نیومن به پژوهش و تدریس در حوزه‌هایی مانند تاریخ شیعه دوازده امامی، تاریخ فقه اسلامی، مطالعات حدیث، تاریخ ایران، تاریخ و فرهنگ خاورمیانه، زبان و ادبیات فارسی و ادبیات نوین عرب می‌پردازد. از جمله آثار وی که به فارسی ترجمه شده مقاله میراث ناتمام فیض کاشانی برای جهان غرب است. همچنین کتاب «ایران عصر صفوی، نوزایی امپراطوری ایران» از او ترجمه و توسط نشر افکار در سال ۱۳۹۳ منتشر شده است.

اثر دیگر وی The Formative Period of Shi’i Law: Hadith as Discourse Between Qum and Baghdad0) (دوره سازنده فقه شیعه: حدیث به عنوان گفتمان میان قم و بغداد) است که ترجمه نشده است.

نیومن دارای مدرک کارشناسی تاریخ از «کالج دارتموث» و کارشناسی ارشد و دکترای مطالعات اسلامی از «دانشگاه کالیفرنیا» در لس آنجلس است.

حوزه­های تحقیق:

– تاریخ شیعه اثنی عشری (the history of Twelver Shi’ism)

– تاریخ فقه اسلامی (the history of Islamic law)

– مطالعات حدیث شناختی (hadith studies)

– تاریخ ایران (the history of Iran)

– تاریخ و فرهنگ سنتی، میانه و مدرن خاورمیانه (classical, medieval and modern Middle Eastern history and culture)

– زبان و ادبیات فارسی (Persian language and literature)

– ادبیات عرب مدرن (modern Arabic literature)

– و..

 

تدریس­ها:

– اسلام شیعی (Shī`ī Islam)

– تاریخ پزشکی (طبابت) اسلامی (The History of Islamicate Medicine)

– ادبیات مدرن فارسی (Modern Persian Literature)

– تاریخ ایران مدرن (History of Modern Iran)

آثار چاپ شده:

  • Glimpses into Late-Safawid spiritual discourse : An ‘Akhbārī’ critique of Sufism and Philosophy

نگاهی به گفتمان معنوی در اواخر صفوی: نقد «اخباری» از تصوف و فلسفه (۲۰۱۹)

  • The limits of “Orthodoxy”? : Notes on the Anti-Abū Muslim polemic of early 11th/17th Iran

حدود و ثغور راست کیشی؛ یادداشت ها در مورد نزاع ها بر ضد ابومسلم خراسانی در ایران قرن ۱۱ هجری (۲۰۱۶)

  • ‘Great men’, ‘decline’ and empire : Safavid studies and a way forward
  • مردان بزرگ، سقوط و امپراطوری، مطالعات صفوی و راه پیش رو؛ (۲۰۱۴)
  • Legal traditions

سنت های شرعی (۲۰۱۵)

  • Minority Reports : Twelver Shi`i Disputation and Authority the Buyid Period

گزارشات اقلیت؛ منازعات و اقتدار شیعه دوازده امامی در دوره آل بویه (۲۰۱۴)

  • Twelver Shi`ism : Unity and Diversity in the Life of Islam,

شیعه دوازده امامی؛ وحدت و تنوع در دوره حیات اسلام (۲۰۱۳)

  • The Recovery of the Past : Ibn Babawayh, Baqir al-Majlisi and Safavid Medical Discourse

بازیابی گذشته؛ ابن بابویه، محمدباقر مجلسی و گفتمان پزشکی دوره صفوی (۲۰۱۲)

  • ‘Monolithic or dynamic: The Safavid court and the Subaltern in the late seventeenth century’

یکپارچه یا پویا؛ دربار صفوی و زیردستان در اواخر قرن هفدهم (۲۰۱۱)

  • Clerical Perceptions of Sufi Practices in Late Seventeenth-Century Persia, II : Al-Ḥurr al-`Amilī (d. 1693) and the Debate on the Permissibility of Ghinā’

تصورات روحانی از اعمال صوفیانه در اواخر قرن هفدهم، [شیخ] حر عاملی و بحث ها در مورد مجاز بودن غنا؛ (۲۰۱۰)

  • Scripturalist Islam: The History and Doctrines of the Akhbari Shii School

اسلام متن محور: تاریخ و عقائد مکتب شیعه اخباری (۲۰۱۰)

  • Bāqir al-Majlisī and Islamicate Medicine II : al-Risāla al-dhahabiyya in Biḥār al-anwār’

[علامه محمد] باقر مجلسی و طب اسلامی: رساله ذهبیه در بحارالانوار (۲۰۰۹)

  • ‘The Vezir and the Mulla: a late Safavid period debate on Friday prayer’

وزیر و مولی: بحث بر سر نمازجمعه در اواخر دوره صفویه (۲۰۰۵)

  • ‘Anti-Akhbari Sentiments among the Qajar `Ulama: The Case of Muhammad Baqir al-Khwansarid. 1313/1895)’

احساسات ضد اخباری در بین علمای قاجار: مورد محمدباقر خوانساری (۲۰۰۶).

  • (ایران صفوی، تولد دوباره امپراتوری ایران)
  • تشیع دوازده امامی: وحدت و تنوع در زندگی اسلامی (۲۰۱۳م)
  • دوران تکوین قانون شیعه: حدیث به مثابه گفتمان در تعامل قم و بغداد (۲۰۱۳م) .