ارتحال فقیه جامع و شیخ المراجع، آیت‌الله العظمی  صافی گلپایگانی مایه اندوهی بزرگ و سوگی عظیم شد. نزدیک به یک قرن تحصیل، تحقیق، تعلیم و ترویج معارف اهل بیت علیهم السلام و نیز یک عمر دفاع عالمانه و مخلصانه از حریم اسلام و تشیع، حتما سرمایه ای گرانمایه برای آن عالم ربانی در سیر اخروی شان خواهد بود. ایشان همواره مدافع انقلاب و امام و نیز خیرخواه نظام و رهبری بودند و در کنار تأکید بر حفظ استقلال جمهوری اسلامی ایران، صیانت از دین و سرزمین را در  تعامل با دنیا و تکیه بر مردم‌ می جستند. اصرار همیشگیِ آن مرجع فقید بر حفظ استقلال حوزه های علمیه هرگز به معنای بی تفاوتی روحانیان در قبال تکالیف سیاسی و اجتماعی نبود. آنچه ایشان از حوزه ها می خواست، عبارت بود از: حفظ هویت طلبگی و تمرکز بر رسالت دینی‌.
آثار و مآثر علمی و فرهنگی ایشان، از جمله توسعه و بازسازی مسجد امام حسن عسکری علیه السلام نام ایشان را ماندگار خواهد کرد.
آن مرجع فقید اهتمام ویژه ای به مطالعات ادیان و مذاهب داشت و از این رو، دانشگاه ادیان نیز بارها مورد عنایت و تفقد ایشان قرار گرفت
اینجانب ضمن تسلیتِ فقدِ آن مرجع عالی مقام به حوزه های علمیه و مراحع عظام، به ویژه، مقام منیع رهبری، از خدای بزرگ، علو درجات ایشان و نیز صبر و شکیبایی بازماندگانشان، به ویژه سرور مکرم، حجت الاسلام والمسلمین شیخ حسن صافی را مسئلت
می نمایم.
سید ابوالحسن نواب، 
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب