به گزارش روابط عمومی دانشگاه، نشست مشترک مدیران ارشد دانشگاه ادیان و مذاهب و دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی با مسئولان همایش «بسیج، توسعه و امنیت پایدار جنوب شرق کشور» عصر روز یکشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۴ در سالن اجلاس پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس برگزار شد.

در این دیدار که با حضور امیر سرتیپ دکتر عبدالعلی پورشاسب، جانشین ریاست پژوهشگاه و دبیر همایش «بسیج، توسعه و امنیت پایدار جنوب شرق کشور» و جمعی از اعضای کمیته‌های تخصصی این همایش برگزار شد، سردار سرتیپ پاسدار دکتر هادی مرادپیری، معاون هماهنگ‌کننده پژوهشگاه و رییس کمیته علمی همایش، ضمن خیرمقدم به میهمانان، به تبیین تاریخچه، اهداف و محورهای اصلی همایش پرداخت.

در این نشست حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر مصطفی جعفرطیاری، سرپرست دانشگاه ادیان و مذاهب، با تأکید بر نقش محوری بسیج در تحقق امنیت پایدار، خاطرنشان کرد: بسیج یک فرهنگ و گفتمان اصیل انقلابی است که ریشه در متن جامعه دارد. این فرهنگ پویا بود که در دوران دفاع مقدس با تقدیم هزاران شهید، امنیت را برای میهن اسلامی به ارمغان آورد.

وی با تجلیل از ایثارگری‌های شهدا به‌ویژه شهدای مناطق مرزی، افزود: منطقه جنوب شرق کشور به برکت خون این عزیزان و روحیه مقاومت مردم غیور آن، به سنگری مستحکم در برابر هرگونه تهدید تبدیل شده است. امنیت کنونی ما میراث مستقیم آن ایثارها و سرمایه‌ای است که باید با تدبیر و توسعه متوازن، آن را تثبیت و تقویت کنیم.

سرپرست دانشگاه ادیان و مذاهب در ادامه با اشاره به پیوند ناگسستنی بین وحدت مذاهب و امنیت ملی، تصریح کرد: توسعه پایدار در گرو امنیت است و این امنیت نیز خود محصول همبستگی ملی و انسجام بین اقوام و مذاهب است. فرهنگ بسیج و ایثار بهترین ظرفیت برای تحقق این همبستگی است.

در پایان این نشست مقرر شد، پنل تخصصی «اقوام و مذاهب» در نخستین همایش بسیج، توسعه و امنیت پایدار جنوب شرق کشور با بهره‌گیری کامل از ظرفیت‌های علمی و اجرایی دانشگاه ادیان و مذاهب و دانشگاه بین‌المللی مذاهب اسلامی برگزار گردد. این پنل به بررسی راهکارهای تقویت همزیستی مسالمت‌آمیز و نقش آن در تحقق امنیت پایدار و توسعه همه‌جانبه منطقه خواهد پرداخت.

همچنین در این دیدار حجت‌الاسلام دکتر مهدی فرمانیان، رییس دانشکده مذاهب اسلامی دانشگاه ادیان و مذاهب، و دکتر مهدی باقری، معاون طرح و برنامه این دانشگاه، به بیان دیدگاه‌های خود در خصوص ظرفیت‌های علمی، تجارب میدانی، وجوه اشتراک مذاهب و قومیت‌های منطقه و همچنین نحوه همکاری‌های مشترک برای تحقق اهداف همایش پرداختند.