آخوند دعایی؛ نمادِ انسانیت

تاریخ انتشار:

دکتر عباس خامه‌یار در یادداشتی با اشاره اندوهناک و غمبار بودن ارتحال حجت‌الاسلام و المسلمین دعایی بیان کرد: او تنديس انسانيت، مهربانى، جوانمردی، فروتنى، پاکی، اعتدال، انصاف، مردم‌داری، دوستدار مردم و دست‌بوس همه بود! اما در اين دستبوسى‌ها، «شاقول»ش هرگز «مقام» نبود.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه به نقل از ایکنا، دکترعباس خامه‌یار، معاون فرهنگى-اجتماعی دانشگاه اديان و مذاهب، به مناسبت درگذشت مرحوم حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی یادداشتی درباره ویژگی‌های شخصیتی و سلوک رفتاری ایشان برای ایکنا ارسال کرده که متن این یادداشت به شرح ذیل است:   

آخرين ديدار و سلام و علیکی که با او داشتم، صبح شنبه سوم ارديبهشت ماه گذشته در مسجد الجليل خيابان شهيد نامجو و در مراسم تشييع عالم وارسته مرحوم آيت‌الله بجنوردى بود.

گرچه مثل هميشه، لطف، محبت و مهربانی‌اش شامل حالم شد، اما بر خلاف گذشته، او را رنجور و اندوهناک ديدم! نمى‌دانم شايد غم فقدان استاد علامه …

ماسک، چهره او را پوشانده و با جسمى نحيف، سر در لاک خود فرو برده بود. اما مثل هميشه ميان مردم و در صف‌هاى آخر تشييع‌كنندگان، پیکر آيت‌الله را دنبال مى‌كرد.

با اينكه غم فقدان مرحوم بجنوردى در آن فضا بر هر مسئله‌ای مستولى بود، اما با همان نگاه نخست، خصوصيات نادر و انسانی آخوند دعايى (به تعبير همیشگی او) را مى‌شد مجسم كرد!

او تنديس انسانيت، مهربانى، جوانمردی، فروتنى، پاکی، اعتدال، انصاف و مردم‌داری بود.

دعايى دوستدار مردم و دست‌بوس همه بود! اما در اين دستبوسى‌ها، «شاقول»ش هرگز «مقام» نبود.

ارتحال غمبار سید محمودِ مجاهدِ ظلم‌ستیزِ خردمندِ اندیشمند و فرهنگ‌مدار، بسیار اندوهناک و غمبار است.

ایشان را همگان در مصاحبت‌ها، نشست و برخاست‌ها و گفت‌وشنودهای فراوان طی سالیان متمادی، انسانی مخلص، متواضع، ساده‌زیست، حق‌مدار ، صمیمی، انقلابی و عمیقاً دوستدار و معتقد به مکتب حضرت امام خمینی(ره) یافتند که اعتلای ایران و انقلاب اسلامی شکوهمند آن همواره دغدغه و دل‌مشغولی‌اش بود.

درگذشت مرحوم دعایی همزمان با روزهای سالگرد رحلت امام خمینی (ره) شاید نشانی از عشق و علاقه بی‌اندازه آن مرحوم به امام راحل باشد.

ضمن تسلیت به بازماندگان و همکارانش در جامعه مطبوعاتی کشور و به عموم هموطنان، برای روح آن فقید سعید علو درجات در پیشگاه حضرت باری تعالی را خواستارم و او که روح پاکش در ۱۵ خرداد پَر کشید، امید است با روح بلند مراد و مقتدایش، روح‌الله، آفریننده نهضت ۱۵ خرداد همنشین شود.