به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد حیدر صادق خیکانی دانشجوی عراقی رشته مدیریت رسانه دانشکده رسانه و ارتباطات دانشگاه ادیان و مذاهب با عنوان «دور وسائل التواصل الاجتماعی فی تعزیز المشاركة السیاسیة للجمهور العراقی دراسة مسحیة لمدینة بغداد»، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر مصطفی رنجبر شیرازی به عنوان استاد راهنما و دکتر محمدجواد خلیلی به عنوان استاد داور حضور داشتند.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

این مطالعه با هدف شناسایی نقشی که رسانه‌های اجتماعی در ارتقای مشارکت سیاسی مردم عراق ایفا می‌کنند، به عنوان فعالیتی که مردم برای تصمیم‌گیری انتخاباتی خود و اعمال حقوق سیاسی خود بر اساس دانش حاصل از مواجهه با آن انجام می‌دهند. این مطالعه در پنج فصل انجام شد. فصل اول به چارچوب روش تحقیق اختصاص داشت، درحالی‌که فصل دوم مربوط به نظریه‌های علمی، رسانه‌های اجتماعی و مشارکت سیاسی، نتایج مطالعه میدانی و پیشنهادهای مناسب بود. این مطالعه در چارچوب نظری خود، با مرور مطالعات قبلی و بررسی میراث علمی مرتبط با موضوع مطالعه، به نظریه‌های علمی متکی بود. محقق تعدادی از اهداف را كه تحقیق فعلی درصدد دستیابی به آنها بود، فرموله كرد و فرضیه‌های زیادی را برای دست‌یابی به اهداف مطالعه تدوین و آزمایش كرد.

دانستن میزان نقش مؤثر شبکه‌های اجتماعی در انتشار اخبار سیاسی در عراق، که درصد مشارکت سیاسی را در بین مردم عراق افزایش می‌دهد، نظارت بر مدل‌های مشارکت سیاسی مردم از طریق رسانه‌های اجتماعی و تعیین نوع رسانه‌های اجتماعی که در میان جامعه عراق رایج‌ترین مشارکت سیاسی است و انگیزه‌های استفاده مردم عراق از رسانه‌های اجتماعی را فاش کند و ماهیت فعالیت‌های سیاسی تعاملی این فرد عراقی را از طریق کاربران رسانه‌های اجتماعی در عراق تعیین کند. این مطالعه تحلیلی برای شناسایی ماهیت نقشی که رسانه‌های اجتماعی در ارتقای مشارکت سیاسی دارند، روش پیمایشی را اتخاذ کرد. جمعیت مطالعه حاضر در عموم مردم شهر بغداد شناسایی شد، کسانی که حق مشارکت سیاسی را دارند (از سن 18 سال به بالا). این مطالعه به تعدادی از نتایج میدانی رسیده است که مهم‌ترین آنها عبارتند از: مردان بیشتر از زنان به استفاده از سایت‌های شبکه‌های اجتماعی در مسئله مشارکت سیاسی علاقه‌مند هستند. این مطالعه به مجموعه‌ای از پیشنهادات رسیده است که مهم‌ترین آنها عبارتند از: باید کانال‌ها یا صفحاتی در سایت‌های شبکه‌های اجتماعی وجود داشته باشد که توسط افراد تحصیل‌کرده سیاسی اداره می‌شوند و آموزش سیاسی جامعه برای مشارکت سیاسی را بر عهده خودشان می‌گذارند.