بررسی نسبت تبری و وحدت اسلامی و راهکارهای سازگاری میان آنها
- نویسنده:
- راضیه علی اکبری
- سطح:
- دکتری
به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی در این جلسه که چهارشنبه 19 اسفند در سالن کنفرانس امام موسی صدر دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور حجت الاسلام و المسلمین ابوالحسن نواب و دکتر علی آقا نوری به عنوان اساتید راهنما، حجتالاسلام دکتر حسین رجبی و دکتر محمد هادی فلاح زاده، اساتید مشاور و حجج اسلام دکتر محمد حسن زمانی، دکتر حمید ملک ملکان و دکتر حمیدرضا شریعتمداری در جایگاه اساتید داور برگزار شد دانشجو راضیه علی اکبری از پایان نامه اش دفاع کرد.
در چکیده این پایان نامه آمده است: ضرورت اتحاد و یکپارچگی امت اسلامی مسأله ای بدیهی است؛ اما تحقق آن، مستلزم گام هایی نظری و عملی، از جمله بازشناسی رابطه آن با دیگر مقولههای دینی است؛ یکی از این مقوله ها که در قرآن و سنت بر آن تأکید شده، اصل تبری و تولی می باشد. اصل تبری از دشمنان اسلام و تولی نسبت به دوستان و پیروان آنها مورد اتفاق همه مذاهب اسلامی است. ولیکن مسئله تبری از لحاظ برخی مصداق هایش با چالشهایی مواجه شده است که اگر به درستی تبیین نشود چه بسا امر مهم وحدت اسلامی را با مخاطره مواجه می کند. می توان گفت یکی از جدیترین موانع تحقق و تحکیم وحدت امت اسلامی، رویکرد افراطی بعضی از شیعیان نسبت به برخی مصادیق تبری میباشد. شیعیانی که میپندارند با وجود اصل تبری، وحدت اسلامی بی معنا بوده و شیعهی پایبند به فریضهی تبری، نمیتواند با دیگر مذاهب اسلامی همبستگی برقرار کند. در رسالهی حاضرتلاش شده با روشِ «تحلیلی – توصیفی» و با هدف تبیین نفی تعارض میان تبری و وحدت امت اسلامی، به بررسی ارتباط و نسبت میان تبری و وحدت پرداخته، راهکارهایی در جهت ایجاد سازگاری میان آن دو ارائه کند. با بررسی مسئلهی تبری و وحدت اسلامی و رابطه ی میان این دو، مشخص میشود که نه تنها تعارضی میان پایبندی به اصل تبری و تحقق همبستگی میان مسلمانان نیست، بلکه این دو مقوله در مواردی لازم و ملزوم یکدیگرند، به گونه ای که یکی از پیامدهای تبری، تحقق وحدت مسلمین در مقابل دشمنان اسلام به شمار میرود. از این روست که اسلام در عین دعوت مسلمانان به یکپارچگی، آنها را به تبری و بیزاری از دشمنان دین نیز فرا خوانده است. البته در التزام به مقولهی تبری، ملاحظاتی وجود دارد که با رعایت آن، میتوان بیش از پیش به اهداف والای اسلام در این جهت دست یافت؛ ملاحظاتی مانند رعایت مراحل تبری، تفکیک نمودن مخالفت مذهبی از دشمن و معاند و ناصبی، پرهیز از لعن اسامی خاص و رعایت مقتضیات زمان در آشکار نمودن تبری. با رعایت این ملاحظات و به کارگیری برخی راهکارها که در این مجموعه بدان اشاره شده است، می توان میان تبری و وحدت سازگاری برقرار کرد.
کلمات کلیدی: شیعه، اهل سنت، وحدت اسلامی، تقریب مذاهب، تبری، لعن، سبّ، راهکارهای سازگاری میان تبری و وحدت اسلامی.