نقش رسانه های اجتماعی در به خدمت گرفتن مزدوران؛ نمونه کشور عراق

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشجوی عراقی علاء موسی بدر العلوی با عنوان «نقش رسانه‌های اجتماعی در به خدمت گرفتن مزدوران؛ نمونه کشور عراق»، دکتر محمدعلی بهشتی‌منش به عنوان استاد راهنما، دکتر عماد هلالی به عنوان استاد مشاور و دکتر محمدمهدی بغدادی به عنوان استاد داور حضور داشتند.

در چکیده این پایان‌نامه آمده است:

مسئولیت یک شخصیت رسانه‌ای در قالب انتشار محتوایی متناسب با ارزش‌ها و قوانین حقوقی جامعه در رسانه آشکار می‌شود؛ بنابراین لازم است سازمان رسانه‌ای که می‌خواهد محتوای خود را منتشر نمايد، از صحت اطلاعات و داده‌های منتشرشده اطمینان یابد؛ تا محتوای منتشرشده گمراه‌کننده نباشد و موجب تبعات بعدی برای صاحب رسانه نشود. رسانه‌های مجازی نقش مهمی در به‌کارگیری افرادی که فاقد اصول و مبانی جهت دفاع کردن هستند و مزدور شمرده می‌شوند و در ازای دریافت وجه اقدام به فعالیت نظامی و مشارکت در درگیری‌های مسلحانه می‌نمایند، ایفا می‌کنند. چنین فردی در میدان درگیری و جنگ، پای‌بند هیچ ارزش یا قانونی نیست.

از دلایل انتخاب اين پژوهش، ایفای صحیح نقش رسانه در رساندن پیام صحیح به بیشینه مخاطبین است. هدف این پژوهش، پاسخ دادن به اين پرسش اساسی است که: رسانه‌های مجازی در عراق چه تأثیری بر جذب و به‌کارگیری مزدوران دارند؟ و درصدد اثبات این فرضیه اصلی است كه اثبات جرم جنايتكار به خاطر به‌کارگیری آن به صورت مجازی و کمبود اطلاعات و شواهد اثبات‌کننده جرم، سخت است. ابزارهای مجازی که در جهت به‌کارگیری مزدوران فعالیت می‌کنند، از طریق اینترنت اعم از این‌که در رایانه، گوشی همراه و یا به هر شکل پیشرفته دیگر، می‌باشد. در طی این پژوهش به برخي از پیشنهادات رسیدیم، ازجمله لزوم این‌که ابزارهای جذب مجازی تحت نظارت واقعی دولت قرار گیرد؛ زیرا جذب و استخدام مزدور از طریق اینترنت و به اشکال مختلف ‏ـ در رایانه، تلفن همراه و هر شكل دیگر ـ صورت می‌گیرد. این نظارت باید با هدف رصد و بررسی برنامه‌ها، فعالیت‌ها و پیام‌هایی که با هدف جذب برای گروه موردنظر ارسال می‌شود، باشد و نیز شناسایی هویت واقعی شخصی که در شبکه‌های اجتماعی و سایت‌ها، اقدام به فعالیت می‌نماید؛ و نظارت و کنترل سیستم‌های اطلاعات الکترونیکی مورد استفاده در رسانه‌های الکترونیکی به عنوان یکی از ابزارهای پیش‌گیرانه در برابر سیستم‌های اطلاعاتی غیرواقعی، که باید فراتر از استقرار سیستم‌های اطلاعاتی باشد.