تبرک یافتن از دیدگاه مسیحیت کاتولیک و شیعه اثنی عشری

معاونت آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشکده ادیان، جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد با عنوان «تبرک یافتن از دیدگاه مسیحیت کاتولیک و شیعه اثنی‌عشری» را برگزار کرد.

به گزارش مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی دانشگاه، دانشجو سارا سادات خاتمی وظیفه دفاع از این پایان‌نامه را به عهده داشت.

دکتر علیرضا ابراهیم، استاد راهنما؛ حجت‌الاسلام دکتر محمدتقی انصاری‌پور، استاد مشاور، و دکتر احمدرضا مفتاح استاد داور این پایان‌نامه بودند.

این جلسه دفاعیه روز دوشنبه 25 اسفندماه 93 ساعت 10 صبح در سالن کنفراس شهید بهشتی برگزار شد.

چکیده این پایان‌نامه به شرح زیر است:

تبرک یافتن همواره امری مهم و مفهومی پرکاربرد در زندگی دینی بوده است. متبرک شدن مستلزم تماس فیزیکی و یا ارتباط معنوی یک موجود با امر مقدس است و سبب انتقال تقدس از امر مقدس به موجود نامقدس می‌شود. بسته به میزان اهمیت و عظمت آن امر مقدس، تبرک نیز از تأثیر و حساسیت بیشتری برخوردار خواهد شد. آموزه تبرک در مسیحیت کاتولیک بسیار مورد توجه بوده و در کتاب مقدس فراوان از آن یاد شده است. بر این مبنا، مصادیق عمده تبرک در سنت کاتولیکی عبارتند از: تبرک در تولد، تعمید، ازدواج و مرگ. از نتایج متبرک شدن نیز می‌توان به: رسیدن به ملکوت آسمان، وارث زمین شدن، فرزندان خدا خوانده شدن، آمرزیده شدن خطایا و پوشانیده شدن گناهان، یافتن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است، آرام گرفتن در روح جلال خدا، و رستن از رنج اشاره کرد.

آموزه تبرک یافتن هرچند در قرآن چندان به کار نرفته و یک آموزه مؤکد محسوب نمی‌شود، ولی در مقام عمل و سنت عامیانه دینی، توجه زیادی به آن معطوف شده و در بسیاری از اعمال و مناسک‌ قابل مشاهده است. در اسلام مناسک مربوط به تولد، ازدواج و مرگ تا حدی با تبرک آمیخته بوده و موجب نتایجی چون افزایش رزق و روزی، افزایش عمر، کثرت اموال و فرزندان، حفظ سلامتی، تقویت رابطه معنوی با خداوند، و افزایش اعتبار و آبروی فرد می‌شود. ضمناً بر خلاف مسیحیت کاتولیک که تبرک یافتن به عنوان آموزه‌ای الهیاتی در آن مطرح است، در تشیع این مقوله بیشتر در دین عامه مورد توجه است تا الهیات.

واژگان کلیدی: تبرک، برکت، مسیحیت کاتولیک، شیعه اثنی‌عشری، تقدس‌یابی.