مقایسه شئون مرجعیت دینی در تشیع و آیین کاتولیک

به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی در این جلسه که یکشنبه 2 اسفند در سالن کنفرانس امام موسی صدر دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور دکتر احمدرضا مفتاح به عنوان استاد راهنما، محمدصادق ابوطالبی، استاد مشاور و دکتر الله کرم کرمی پور در جایگاه استاد داور برگزار شد دانشجو علیرضا فرج پور از پایان نامه اش دفاع کرد.

در چکیده این پایان نامه آمده است: یکی از راه‌های شناخت هر دینی شناخت آورده‌های آن دین می باشد. در این نوشتار آورده‌های آیین مسیحیت کاتولیک و تشیع از منظر شئون و مسئولیت‌های اولیاء امر دین در هر یک از دو آیین مورد مطالعه قرار گرفته است. در آیین تشیع دست کم چهار شان با حیثیت اجتماعی وجود دارد که از این چهار شان فقط شان حاکمیت سیاسی در مسیحیت معنا و معادل دارد؛ شان مرجعیت تعلیمی، شان قضاوت، شان تفسیر. شان مرجعیت تعلیمی به جهت گستره و دامنه ی تعلیمات و حد و حدود امکانی تعلیمات بسیار غنی تر از مرجعیت تعلیمی مسیحیت بوده و از نظر زمان و شرایط مرجعیت از آن جهت که اولیاء دین از علم لدنی و الاهی برخورداند شرایط عادی علم آموزی را طی نمی کنند. شان تفسیر نیز در مراجع دینی شیعه بسیار گسترده تر از کشف قناع و بیان مراد متون دینی است و شامل تاویلات و تفسیر‌های باطنی متن کتاب دینی نیز می شود. از سوی دیگر آیین مسیحیت در عمل و در طول تاریخ انعطاف بیشتری داشته است و به تناسب شرایط و احوال کلیسا خود به توسعه بخشی و یا ضیق کردن دایره و حیطه ی شئون خویش اقدام نموده است. در فضای شیعی اما اصل شئون و اختیارات امامان ثابت بوده و صرفا فهم شیعیان در طول تاریخ نسبت به این شئون رو به کمال بوده است.

کلید واژه: شئون اولیاء دین، مرجعیت دینی تشیع و کاتولیک، شان رسولی، ولایت تکوینی و تشریعی.