نظریه الهام لفظی املایی و مقایسه آن در مسیحیت کاتولیک و تشیع

به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی در این جلسه که یکشنبه 22 فروردین در سالن کنفرانس شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب با حضور دکتر مهراب صادق نیا به عنوان استاد راهنما، دکتر حمید بخشنده، استاد مشاور و  دکتر احمدرضا مفتاح در جایگاه استاد داور برگزار شد، دانشجو ابوالحسن پورقربانی زاده از پایان نامه اش دفاع کرد.

در چکیده این پایان نامه آمده است:

نحوه ارتباط خدا با انسان از دیر باز یکی از موضوعات چالش برانگیز همه ادیان بوده است. ادیان به بیان های مختلف این ارتباط را تشریح کرده اند. در میان همه ادیان، ادیان ابراهیمی این ارتباط را به گونه خاصی بیان کرده اند که لازمه آن پدیده وحی و الهام است. در دو دین اسلام و مسیحیت، خداوند از طریق وحی و الهام، پیام ها و دستورات و هر آنچه که برای هدایت انسان ها لازم بوده را به پیامبران و نویسندگان کتاب مقدس ابلاغ می کند. در هر دو دین اسلام و مسیحیت این مسئله به صورت جدی مورد بحث متکلمان و الاهی دانان واقع شده و هر کدام از این ادیان هم تعابیر مختلفی از مسئله وحی و الهام دارند. این تحقیق تلاش کرده است یکی از نظریات در این باره را، که در اسلام به آن "نظریه وحی لفظی" و در مسیحیت "نظریه الهام املایی" می گویند، را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد. این نظریه ها بیان می کنند که قرآن و کتاب مقدس از طرف خداست و پیامبران یا نویسندگان آن، هیچ دخالتی در به وجود آمدن آنها نداشته اند و نویسندگان آنها تنها هر آنچه را خداوند گفته است، نوشته اند. همچنین در این تحقیق، مشابهتی که گمان می رود بین این دو نظریه در دو سنت تشیع و کاتولیک وجود داشته باشد، مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

واژگان کلیدی: وحی، الهام، نظریه وحی لفظی، نظریه الهام املایی، نویسندگان کتاب مقدس.