رهیافت های نظری به گفت وگوی بینادینی در ایران پس از انقلاب

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو مجید جعفریان با موضوع «رهیافت‌های نظری به گفت‌وگوی بینادینی در ایران پس از انقلاب»، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر باقر طالبی دارابی به عنوان استاد راهنما، دکتر حسن محدثی به عنوان استاد مشاور و دکتر فاطمه توفیقی و حجج اسلام دکتر محمد مسجدجامعی و دکتر مهراب صادق‌نیا به عنوان استادان داور حضور داشتند.

در چکیده این رساله آمده است:

بیش از 30 سال است که حضور در اجلاس‌ها و سمپوزیوم‌های گفت‌وگوهای بینادینی در دستور کار برخی از سازمان‌ها و نهادهای دینی و اجتماعی ایران قرار گرفته است. گفت‌وگوهایی که بیشتر در قالب مأموریت‌ها و چارچوب‌های سازمانی تعریف شده و هدف از آن پژواک اندیشه اسلام شیعی در تعامل و گفت‌وگو با ادیان دیگر به ویژه مسیحیت بوده است. بدون تردید، در این عرصه، کنشگرانی اقداماتی انجام داده و آورده‌ها و تجربه‌های احتمالاً مهمی ناظر به این کنشگری انباشته کرده و برای ارائه خواهند داشت. از این‌رو، آنچه به عنوان پرسش اصلی در این رساله مطرح است، این است که کنشگران این عرصه، بر اساس کدام مبانی فکری و چارچوب نظری به تعریف، تفسیر و تبیین این سنخ از گفت‌وگوها می‌پردازند؟ در واقع، هدف از انجام این پژوهش واکاوی اندیشه جامعه درگیر و کشف رهیافت‌هایی است که توسط آنها نسبت به این عرصه اتخاذ و یا به آن عمل شده است. از این جهت، پژوهش به لحاظ هدف، توصیفی‌ ـ تحلیلی و رويكرد در آن، كيفي است. داده‌هاي کیفی با استفاده از تکنیک مصاحبه نیم‌ساخت‌یافته گردآوری شده‌اند. روش نمونه‌گیری، هدفمند بوده و علاوه بر مطالعه مبانی نظری این حوزه، معیار اشباع نظری تشکیل جلسات تخصصی با خبرگان و مصاحبه با 15 نفر از فعالان میدانی، مجریان و صاحبان اندیشه در این حوزه است. در فرایند تحليل داده‌ها نیز از روش تحلیل مضمون استفاده شده است. بر اساس این روش، در مجموع 10 مضمون فراگیر در قالب سه رهیافت اساسیِ مبناگرای سنتی، انتقادی و فرهنگی‌شناختی کشف و برساخته شد.