نقش موعودباوری در همگرایی ادیان ابراهیمی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو محمدمهدی لطفی با عنوان «نقش موعودباوری در هم‌گرایی ادیان ابراهیمی»، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر مهراب صادق‌نیا به عنوان استاد راهنما، دکتر احمدرضا مفتاح و دکتر مجتبی کلباسی به عنوان استادان مشاور و حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر حمیدرضا شریعتمداری، دکتر بهروز لک و دکتر جواد باغبانی به عنوان استادان داور حضور داشتند.

در چکیده این رساله آمده است:

در جهان معاصر، ادیان با چالش‌های نسبتاً مشابهی روبه‌رو هستند که برای گذر از آن باید راه چاره‌ای اندیشید. هم‌گرایی ادیان، با وجود همه اختلافات فکری و عملی، می‌تواند راه عبور از این چالش‌ها را هموار سازد. از این روی، تحقیق و بررسی پیرامون زمینه‌ها، موانع، روش‌ها، عوامل و راهکارهای رسیدن به هم‌گرایی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهه از روش تحلیل محتوا استفاده شده است. در این روش با مراجعه به متون مقدس ادیان ابراهیمی و توصیف و تحلیل آموزه موعودباوری و همچنین کشف نقاط اشتراک، از آن به عنوان محملی برای هم‌گرایی استفاده شده است. در این رساله پس از بررسی نظریات هم‌گرایی، مدلی برای هم‌گرایی ادیان ابراهیمی بر مبنای باور به موعود ارائه شده است. بر اساس این مدل، آموزه موعودباوری در اديان ابراهیمی از یک طرف دو انگاره مشابه آینده مطلوب و وضعیت نابسامان موجود را می‌آفریند و از سوی دیگر نیازهای مشترکی چون غلبه بر وضعیت نابسامان موجود و ایجاد زمینه برای حرکت به سوی آینده مطلوب را به وجود می‌آورد. این مؤلفه‌ها و نیازهای مشترک، موعودباوری در ادیان ابراهیمی را از انگاره بودن خارج کرده و از یک باور صرف به یک گفتمان تبدیل می‌کند. در این گفتمان، موعوباوری به خلق بینش‌ها، گرایش‌ها و کنش‌های همانند در پیروان این ادیان می‌انجامد و نتیجه این همانندی، هم‌گرایی خواهد بود.