تحلیل مبانی نظری مواضع کلیسای کاتولیک در قبال معنویت گرایی جدید

نویسنده:
انسیه قنادزاده
سطح:
دکتری

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، در جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو انسیه قنادزاده با عنوان «تحلیل مبانی نظری مواضع کلیسای کاتولیک در قبال معنویت‌گرایی جدید»، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر باقر طالبی دارابی به عنوان استاد راهنما، دکتر احمدرضا مفتاح به عنوان استاد مشاور و حجج اسلام دکتر محمدتقی فعالی، دکتر مهراب صادق‌نیا و دکتر وحید سهرابی‌فر به عنوان استادان داور حضور داشتند.

 

در چکیده این رساله آمده است:

دهه 1960 از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین دوره‌ها در جهان مسیحیت است. از  این دهه به این‌سو، دنیا به‌ویژه جهان غرب، شاهد رشد و رونق جریان‌های معنویت‌گرایی است که  در بیرون از دین سنتی و سنت دینی مسیحی ـ یهودی غرب، به دنبال رشد روحانی و معنوی بوده و هستند. از جمله این جریان‌های معنویت‌گرا، جنبش «نیوایج» است. تعریف این جنبش که در دهه 70 رشد چشم‌گیری را شاهد بود، از حجیت، خدا، عیسی مسیح، گناه و رستگاری، سرنوشت انسان، خوب و بد، شیطان و آینده بشر در تضاد کامل با دگماهای کلیسای کاتولیک است و افزایش گرایش به آن از دغدغه‌های کنونی کلیساست. بنابراین، پس از سال‌ها نادیده‌انگاری، کلیسا مجبور شد نسبت به آن‌ها واکنش نشان دهد و مواضع خود را به طور رسمی از طریق صدور سند اعلام نماید. در این پژوهش به واکنش کلیسا نسبت به این جنبش و اسناد صادره پرداخته شده و به طور خاص سند «عیسی مسیح، ساقی آب حیات» مورد تحلیل قرار گرفته است. با بررسی سند، سه راه‌کار اصلی یعنی الهیات شبانی، گفت‌وگو و روی‌کرد فرهنگی در مواجهه با جنبش معنویت‌گرای «نیوایج» استخراج شد و در چهارچوب الهیاتی کلیسای کاتولیک مورد بررسی و آسیب‌شناسی قرار گرفت. بررسی‌ها نشان داد که تعامل با این جنبش‌ها تنها بر اساس مسائل فرهنگی و شبانی که روی‌کرد سند حاضر است، فقط منجر به این خواهد شد که کلیسا مرجعیت دینی خود را بیش از پیش از دست داده و صرفاً به یک مؤسسه خیریه تبدیل شود. ضمن آن‌که به‌تدریج، بسیاری از آموزه‌های دینی مسیحی را به جای مشاهده در عمل‌کرد مسیحیان، باید در کتب و موزه تاریخ مسیحی جست‌وجو کرد. البته راه­حل الهیات عملی و الهیات سیاسی را به عنوان راه‌کار مؤثر نمی‌توان نادیده گرفت.