منابع معرفت دينی از دیدگاه نهج البلاغه

در جلسه دفاع از رساله دکتری دانشجو طاهره جوادنیا با عنوان «منابع معرفت دینی از دیدگاه نهج‌البلاغه»، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر مصطفی جعفرطیاری به عنوان استاد راهنما، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر محمدحسن نادم به عنوان استاد مشاور و حجج اسلام دکتر حمیدرضا شریعتمداری، دکتر سید محمدجواد حسینی‌تبار و دکتر محمدحسن محمدی مظفر به عنوان استادان داور حضور داشتند.

در چکیده این رساله آمده است:

نهج­البلاغه در مرتبه بعد از قرآن، در اوج فصاحت و بلاغت قرار داشته و بر معارف بسیار والا و بلند دینی مشتمل است. موضوع «منابع معرفت دینی از منظر نهج­البلاغه» که مورد بررسی این رساله است و به روش کتابخانه­ای و از نوع توصیفی ـ تحلیلی است، گرچه در گذشته از منظر قرآن کریم و روایات مورد بررسی قرار گرفته، ولی به طور مستقل از دیدگاه نهج­البلاغه بررسی نشده است. در این رساله، به ذکر موضوعاتی که بیان آن­ها به تبیین این مبحث کمک می­کند، پرداخته شده است. موضوعات کلیدی چون: معرفت و امکان آن در حوزه مباحث دینی، نقش وحی و سنت در فهم منابع دینی، قلمرو و توانایی عقل در حوزه کشف حقایق و آموزه­های وحیانی دینی و سندیت آن، دلیل حجیت برهان عقلی در تبیین معارف دینی، از مطالبی است که در این نوشتار به عنوان زمینه­ها و ابزارهای معرفت در حوزه معرفت­شناسی دینی به‌خصوص در قاموس نهج­البلاغه مورد بررسی قرار گرفته است. از منظر حضرت علی (علیه السلام) وحی مهم­ترین ابزار شناخت است. آن حضرت در نهج­البلاغه، از سنت به عنوان راه درست و طریق استوار یاد می­کند که مراد از سنت، سیره رسول خدا است نه راه و روش ناروای پیشینیان. عقل نیز در کلام امام علی (علیه ­السلام) گوهری گران‌قدر است که انسان را به کسب معارف و حقایق دینی راهنمایی می‌نماید.