شیخیه و غلو در موضوع امامت

بزرگان شیخیه تحلیل های خاصی از موضوع امامت را در آثار خود بیان کرده اند که زمینه انتساب غلو به شیخیه را فراهم ساخته است.

آنها معتقد به علل اربعه بودن امامان(ع) در نظام آفرینش اند و ائمه(ع) را علت غایی، مادی، صوری و فاعلی در هستی می دانند و بر این اساس اموری از جمله: آفریدن، روزی دادن، حیات دادن و میراندن را به ایشان نسبت می دهند که در این نوشتار دیدگاه های خاص شیخیه، ادله و ریشه های آنها تبیین شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.

کتاب شیخیه و غلو در موضوع امامت از 7 فصل تدوین یافته است، که فهرست عناوین آنها عبارت است از:

1- کلیات 2- سیر پیدایش شیخیه در بستر تاریخ 3- دیدگاه شیخیه در امامت و علت غایی، مادی و صوری دانستن ائمه علیهم السلام 4- غلو در اعتقاد شیخیه به علت فاعلی یا علت تامه بودن ائمه 5- بررسی محدوده تصرفات علت فاعلی دانستن ائمه در دیگاه شیخیه 6- نقد و بررسی فروعات موضوع غلو در امامت 7- ریشه های غلو در امامت در واکاوی اعتقاد شیخیه به مبدا و معاد